Bir mutsuzluk hikayesi: Kapitalizm
İdeolojilerin savaş sahnesi olan yirminci yüzyılın nihayete ermesi daha şeffaf ve özgürlükçü bir dünya doğurmadı. Kapitalizm savaş sonrasında daha rahat bir pazar kurabilmek maksadıyla oyuncuları değiştirdi. Artık tanklar yerine haberleşme cihazları ve uygulamalar var. Yirmi birinci yüzyıl insanların havada uçtukları ama bir türlü ayaklarının yere basmadığı bir zaman dilimi oldu.
Giriş Tarihi: 07.07.2022
16:00
Güncelleme Tarihi: 04.07.2023
08:58
◼ Doksanlar ile beraber sistem, kendisini farklı ve didaktik bir nokta da konumlandırmak istedi. Bu özellik için öne çıkan alet ise bilgisayarlardı.
◼ Askeri alanda kullanılan bilgisayarların sivillere, dünyaya açılması esasında bu mantığın altında yatan maksadı da gözler önüne serer.
Kağıttan ırmağa: Medeniyetimiz
◼ Savaş artık dünyadaki tüm evlere dağıtılmış, milyarlarca cephe açılmıştır. Tüm bunlar ise yer yer tökezleyen kapitalizmin yaşaması içindir.
◼ Çünkü olası bir sistem çöküntüsü durumunda resetlenecek bir başka kapitalizm bulunmaz.
Dünyayı işgal eden dil: İngilizce
◼ Yirmi birinci yüzyıl ile beraber oyun, artık herkesin elinde olan telefonlara sıçradı. Çünkü kaptalizm asla doymayan yaramaz bir canavar gibidir.
◼ Kendisine yer açmak için tüm menfaatleri yok etmek onun yegane silahıdır. Menfaat ancak sisteme hizmet ettiği müddetçe menfaattir.
Kalplere uzanan kanlı el: Misyonerlik
◼ Çok büyük bir sürat ile başlayan yirminci yüzyıl ise adeta bir trendler çağı oldu. Yüzyılları değerlendirmeler artık rafa kalktı.
◼ Her on yıl hatta her yıl bir öncekinden daha hızlı ve daha yenilikçi bir zaman dilimi haline geldi. Lakin bu yenilikler hep görünme ve var olma üzerine idi.
İyilik mafyası
◼ İnsanın anlam arayışına dair bir yenilik yahut iç huzura yönelik bir eylem hiçbir zaman buradan neşet etmedi.
◼ Aksine her gelen yıl peşisıra mutsuzluk ve içine kapalı insan tiplemeleri ni getirdi. Bugün Asya'da insanlar evden çıkmadan haftalar geçiriyor.
Kapitalizm klasik üretebilir mi?