Arama
Dua neden kabul olmaz? Kimlerin duası kabul olmaz?
Kur'an-ı Kerim'de dua ile ilgili ayetler geniş bir yer tutar. İki yüz kadar ayet doğrudan doğruya dua konusundadır. Yüce Allah, Kur'an-ı Kerim'de "De ki; duanız (kulluğunuz) olmasa Rabbim size ne diye değer versin." buyurur. Fakat öyle dualar var ki kabul olunmayacağı ayet ve hadislerde belirtilir. Peki, dua neden kabul olmaz? Kimlerin duası kabul olmaz? Kabul olunmayan dualar neler?
İnanmayan insanların duaları kabul olmaz, çünkü dua bir ibadettir. İbadetlerin kabul olması için iman şarttır. (Mâide, 5/5; Beyyine, 98/5) İman olmadan yapılan ibadetler boşa gider, dolayısıyla dualar da boşa gider, kabul olmaz. Bu husus Kur'ân'da şöyle ifade edilir:
"Kâfirlerin duası daima boşa çıkar." (Râ'd, 13/14; Mü'min, 40/50)
Duanın kabul olması için, şuurlu olarak yapılması gerekir. Çünkü dua bir ibadettir, ibadetler ancak bilinçli olarak ve samimiyetle yapılırsa kabul olur. Şuursuzca ve gafletle yapılan dualar boşa gider. Peygamber Efendimiz hadisinde, gaflet ile yapılan duaların kabul olmayacağını beyan eder:
"Biliniz ki, Allah gafil bir kalpten gelen duayı kabul etmez." (Tirmîzî, De'avât, 66; bk. Hâkim, De'avât, No: 1817, I, 493)
Allah'a isyan hâlinde yapılan dualar kabul olmaz. Meselâ içki içerken, kumar oynarken, gıybet ederken, hırsızlık yaparken, yalan söylerken yapılan dualar kabul olmaz. Aynı şekilde haram gıdalarla beslenen insanın duası da kabul olmaz. Şu hadis, bu gerçeği ifade etmektedir:
Üstü başı dağınık, toz toprak içinde yollara düşen, ellerini göğe açıp 'Ya Rabbi! Ya Rabbi!' diye yalvaran, buna karşılık; yediği, içtiği ve giydiği haram olan, haramla beslenen bir insanın duası nasıl kabul edilir?" (Müslim, Zekât, 65)
Nuh Peygambere kavmi ile birlikte eşi ve bir oğlu da iman etmemişti. Meydana gelen tufanda babasının çağrısına aldırmayan oğlu, gemiye binmemiş, bir dağa sığınır kurtulurum demişti (Hûd, 11/42–43). Buna rağmen Nuh Peygamber, iman etmeyen oğlunun kurtulması için Allah'a şöyle yalvarmıştı:
"Nûh, Rabbine seslendi: 'Rabbim, dedi, oğlum benim âilemdendir. Senin vaadin/sözün elbette haktır ve sen hâkimlerin hâkimisin!" (Hûd Suresi, 45. ayet)
