Arama
Fatih Sultan Mehmet'in kütüphanesinde öne çıkan eserler
Fethettiği topraklardan ziyade gönüllere girmenin gerçek fetih olduğunun idrakinde olan Fatih Sultan Mehmed Han, kitapları daima en yakın yoldaşları olarak belledi. Kendisine ithaf edilen eserlerin yanında klasikler, merak ettikleri ve ilmi eserleri kütüphanesinde toplayarak geniş bir koleksiyona sahip olan Sultan II. Mehmet böylece Osmanlı Devleti'nin asırlar boyunca dünyaya hükmedebilmesini sağladı.
Eserin künyesi
"Bu kitap Takvîmü'l-Ebdân olup zamanının sultanlarının sultanı, sultan oğlu sultan, Sultan Murad Hân oğlu Sultan Mehmed Hân'ın kütüphanesi için hazırlanmıştır. Allah mülkünü daim kılsın."
Zahîre-i Hârizmşâhî
🔹 Fars dili ile tıb ilmine dair kaleme alınan ilk eserdir. Zeynüddin İsmail b. Hasen el-Cürcani bu eseri telif ederek tıp ilmi okuyan Farisi talebelerin çok fazla kitapla uğraşarak ilimden uzaklaşmalarını da engeller.
Zeynüddin İsmail b. Hasen el-Cürcani kimdir?
1043 - 1137 yılları arasınd ayaşayan İsmail Cürcani, Ebu Sadık en Nişaburi'nin talebelerindendir. Uzun yıllar boyunca Muhammed Kutbüddin Şah'ın himayesinde kalan İsmail Cürcani bu sayede önemli eserler yazmıştır.
🔹 Cürcani, bu eserinde döneminin önemli gördüğü tüm tıbbi hususlarını ansiklopedik bir düzen içerisinde toplar. Zahîre-i Hârizmşâhî toplam on bölümden müteşekkildir.
Eserin künyesi
"Bu kitap et-Tıbbu'l-Hârizmşâhî olup dönemin şeyhi, öncekilerin Galen'i, Hâce İsmâil b. el-Hasan b. Muhammed el-Hüseynî el-Cürcânî'nin eseridir. Allah onun ruhunu şâd eylesin. Bu nüsha Murad Hân oğlu, yüce sultan, Allah'ın yeryüzündeki halifesi, Sultan Mehmed Hân'ın mütalaası için hazırlanmıştır. Allah Teâlâ, saltanatını daim kılsın."
Mir'âtü'ş-Şifâ fî Def'i'd-Dâ
🔹 Döneminin önemli alimlerinden olan Mesud b. Hakimeddin tarafından yazılan "Mir'âtü'ş-Şifâ fî Def'i'd-Dâ", bizzat Sultan II. Mehmed'e ithaf edilen bir eserdir.
🔹 Ansiklopedik tıp kitabı olma özelliği öne çıkan eser, sağlıklı yaşamaın esasları ve hastalıklardan uzak kalma yönlerini ihtiva eder. İki ana bölümden müteşekkil olan Mir'âtü'ş-Şifâ fî Def'i'd-Dâ, Osmanlı dönemi telifleri arasında mühim bir yere aittir.
