Arama
Hadislerle evlilik ve aile hayatı
Aile olabilmek; ruh sağlığımızı, kalbimizi, muhabbetimizi devam ettiren önemli bir unsurdur. Her insan evlenebilir fakat her insan aile olamaz. Ailenin olduğu ortamda bir nefes vardır, kalpler huzur doludur; o yuva, muhabbet ve en önemlisi samimiyet kokar. Tüm bunlar ancak eşlerin bir olabilmesi, hassas ve dengeli şekilde ilişkiyi yürütebilmesiyle hasıl olur. Peki İslam bize evlilik ve aile olabilmek konusunda neler öğütlemiştir?
◾Evlilik aile gibi güven ve huzur dolu bir ortama kapı açmak demektir. Sıcak bir yuvanın güzelliğini başka hiçbir şeyde bulmak mümkün değildir. Eşlerin birbirine dost olması, Rabbimizin rızasına uygun bir hayat yaşaması, her türlü zorluğa beraber katlanması çok üstün bir duygudur. Nitekim; aile kurmak kadar, aile kalmak da önemlidir çünkü...
◾Sevgili Peygamberimiz (sav) bizlere şöyle nasihat etmektedir:
"Mümin bir kimse mümine olan eşine nefret beslemesin; çünkü onun bir huyunu beğenmezse de hoşlanacağı bir huyu mutlaka vardır." Müslîm, Radâ', 61
◾İnsan hayatında en önemli kararlardan biri olan evlilikte aranması gereken en önemli husus; her iki tarafta da dini ve ahlâkî erdemlere bağlılığın yüksek olmasıdır. Bu ölçüye uygun olarak yapılan bir evlilik, sadece dünyada huzur ve mutluluğa değil, âhiret hayatında da ebedî saadete ulaştıracaktır. Nitekim Kur'an'da cennete giren bahtiyar kimseler anlatılırken şöyle buyrulmaktadır:
"Kendileri ve eşleri gölgelik yerlerde, tahtlarına kurulacaklar." Yâsîn, 36/56
Ebû Hüreyre"den (ra) nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Bir kadınla dört şeyden dolayı evlenilir: Malı, soyu, güzelliği ve dini için. Sen dindar olanını seç. (Aksi hâlde) fakr u zarurete duçar olursun!"
(Buhârî, Nikâh, 16)
◾ Aile kalmak, kadınıyla erkeğiyle, yaşlısıyla genciyle her bir aile ferdinin sorumluluklarını yerine getirmesiyle ve en az kendi hakları kadar diğerlerinin haklarını da gözetmesiyle mümkündür. Aile kalmak, her hal ve şartta kendi menfaatini değil ailenin faydasını düşünmeyi gerektirir. Peygamber Efendimizin (sav) bir hadisine göre,
"Bakmakla yükümlü olduğu kimseleri ihmal etmesi kişiye günah olarak yeter." Ebû Davûd, Zekât, 45.
◾ Bir Müslümanın mutluluğu kurduğu ailesiyle, toplumun mutluluğu ise sağlam temeller üzerine kurulmuş aile yuvalarıyla sağlanır. Fikriyat'ta Saliha Erdim Hanımefendi ile gerçekleştirdiğimiz sohbetimizde hocamız kendi hayatından şöyle bir örnek verdi:
"Biz evlenirken, eşim Allah (CC) razı olsun çok değerli Zekeriya Erdim Beyefendi, biliyorum ki borç aldı, 60 lira borç aldı, biz onunla alışveriş yapıyoruz. İkimiz hallediyoruz. Benim ailem Samsun Vezirköprü'de, onun ailesi evde. Çıktık. Şu lazım ama hani imkân durumunuza göre olmasa da olur diyorum. Al, gerekirse borç alırız diyor. Yok, önemli değil diyorum. O kadar az şey aldık ki, umurumda bile olmadı. Ben eşimi bulmuştum. Dünyanın en değerli insanını Allah (CC) bana eş olarak nasip etti, mesele bitti benim için... Gerisi olsa da olur olmasa da olur. Kullanılmış koltuklarla evlendik, umurumda bile olmadı. Elektrik süpürgesi alacak paramız yoktu, Allah (CC) razı olsun arkadaşlarımız aldı. Çamaşır makinası alacak paramız yoktu, arkadaşlarımız aldı. Evlendik. Uzunca bir süre camımızın tekine çarşaf astım. Hiç derdim olmadı, bir kere bile derdim olmadı. Önemli değil ki, ben eşimi buldum. Allah (CC) razı olsun, ben evlenirken bir tek şey istemiştim. Yarabbi, yüreği samimiyetle sana bağlı birisi olsun dedim. Allah'ım istediğimden daha hayırlısını verdi."
◾ Huzurlu bir toplum oluşmasında en önemli görevi üstelenen evlilik makamının dinimiz tarafından sınırları, şartları belirlenmiştir. Buna göre İslam'ın öngördüğü nikah, tarafların karşılıklı rızası ve gönül huzuru, şahitlerin tanıklığı, aile büyüklerinin onayı ile gerçekleşebilir. Aynı zamanda herkese ilan ve kadın için belirlenen mehir gibi şartların da yerine getirilmesi gereklidir. Güven ve sevgiyi temin etmenin en önemli vesilesi olan evlilik, basite indirgenemeyecek kadar özeldir.
◾ Bu sebeble evliliği daima teşvik etmek gerekir. Evlilik yok olursa toplum da yok olur. Toplumsal yapıyı sağlam ve sağlıklı bir biçimde ayakta tutmak ancak bireylerin ruh ve beden sağlığını korumakla mümkündür. Bireyi korumak da gerekli sosyal, ahlâkî ve hukukî tedbirlerin alınmasıyla gerçekleştirilebilir. Bu durum, hayatın her alanında olduğu gibi evlilikte de geçerlidir.