Arama
Hakkında ayet nazil olan Enes bin Nadr kimdir?
Enes bin Nadr, Uhud Savaşı'na katılmış sahabelerden biriydi. İnananlar ile müşrikler arasındaki ikinci büyük savaş olan Uhud'da, Müslümanların bozguna uğradığı, yalan söylentilere kapıldığı bir anda müminlere cesaret veren bir konuşma yaptı. Onun Allah'a verdiği söz üzerine hakkında ayet nazil oldu. Peki, Enes bin Nadr nasıl şehit oldu?
Peygamber Efendimiz, yenilgiye uğramalarından endişe duyduğunu bildirmesine rağmen çoğunluğun görüşüne uyularak karar verildi. Sahabeler daha sonra davranışlarından pişmanlık duyarak Peygamberimize kararı kendisinin vermesini belirttiler. Fakat Resulullah "Bir peygamber zırhını giydikten sonra Allah onunla düşmanları arasında hüküm verinceye kadar çıkarmaz. Eğer sabreder ve görevinizi yaparsanız Allah zaferi size ihsan edecektir" (Vâkıdî, I, 214).
Hz. Peygamber (sav), Medine'de âmâ sahabe Abdullah b. Ümmü Mektûm'u vekil bırakarak ikisi atlı, 100'ü zırhlı 1000 kişilik bir kuvvetle yola çıktı. İslam ordusu 23 Mart 625 tarihinde Cumartesi sabahı Uhud dağına vardı. Sabah namazı burada kılındı.
Abdullah b. Übey, "Ben meydan savaşına taraftar değildim. Muhammed çoluk çocuğun sözüne uydu, bizim sözümüze itibar etmedi" diyerek 300 kişilik taraftarıyla birlikte ordudan ayrılıp Medine'ye döndü.
Peygamber Efendimiz, içinde Enes bin Nadr de bulunduğu sayısı 700'e düşen İslam ordusunu savaş düzenine sokup sancağı Musab bin Umeyr'e verdi. Ordunun sağ ve sol kanatlarına, öndekilere ve arkadakilere kumandanlar tayin etti. Ardından cihadın önemi hakkında bir konuşma yaptı.
Düşmanın cephe gerisinden saldırıp İslâm ordusunu arkadan vurmasını önlemek için Abdullah bin Cübeyr kumandasındaki 50 okçuyu Uhud dağının karşısında, ordusunun sol tarafında kalan, daha sonra Cebelürrumât (okçular tepesi) diye adlandırılan Ayneyn tepesine yerleştirdi. Okçulara, galip gelinse bile ikinci bir emre kadar kesinlikle yerlerinden ayrılmamalarını, düşman ordusunun arkadan saldırması halinde ok atarak onları geri püskürtmelerini emretti.
Savaş başladı ve Müslümanların lehine ilerliyordu. Yirmiden fazla müşrik ve sancaktarları öldürüldü. Müslüman askerler, düşmanı savaş alanından uzaklaşıncaya kadar kovaladıktan sonra kesin galibiyet kazanıldığı düşüncesiyle ganimet toplamaya başladılar. Ayneyn tepesindeki okçuların çoğu da düşmanın bozguna uğradığını görünce ganimetten mahrum kalmamak için yerlerini terk etti.
Müslümanların tepeyi terk ettiğini gören Halid bin Velid, Ayneyn tepesine ilerledi ve müminleri arkadan vurdu. Müşriklerin ani baskını karşısında bazı Müslümanlar paniğe kapıldı, silahlarını bırakıp saflarını bozdu.