Arama
İngiliz işgaline ve Hindu yayılmacılığına karşı duran alim: Mevdudi
Pakistanlı alim ve düşünür Mevdudi, genç yaşlarından itibaren İngiliz sömürgesine karşı çıkmış; Hindu yayılmacılığının ise karşısında durmuştu. Cemaat-i İslami teşkilatını kurarak bunlara karşı bilinç oluşmasını sağlayan Mevdudi, İslami temellere dayanan bir toplum hayali kurmuş; kanunların Kur'an ve sünnete bağlı olmasını istemişti. İslam ülkelerinin yabancılar tarafından sömürgeleştirilme sebeplerini ortaya koyan Mevdudi'nin 30'dan fazla dile çevrilen eserleri, Avrupa, Kuzey Amerika, Afrika ve bütün Asya'ya ulaşmış; Müslüman aydınları ve siyasileri etkilemiş, 20. yüzyılda gerçekleşen İslami hareketlerin öncüsü olmuştu.
1938'de Muhammed İkbal'in daveti üzerine Pathankod'a bağlı Cemâlpûr köyüne gidip bir eğitim ve araştırma kurumu olarak düşünülen dârülislâmın kuruluşunda görev aldı.
Bu merkezde ilmî çalışmaların yanı sıra siyasî faaliyetlerde de bulunmak isteyince vakfın kurucularından bazılarıyla arası açıldı. 1939'da dârülislâmı bırakarak Lahor'a yerleşti.
Öte yandan Müslümanların bağımsız bir devlet kurmasını savunan Muhammed Ali Cinnah'ın öncülük ettiği Hindistan Müslümanları Birliği'ne de İslâmî esaslara yeterince hassasiyet gösterilmediği gerekçesiyle mesafeli durdu.
Böylece her iki grupla da fikir ayrılığına düşen Mevdûdî yeni bir hareket başlatmaya karar verdi ve kendisiyle benzer düşünceleri paylaşanları toplantıya çağırdı. Toplantıya katılan 75 âlim ve aydınla birlikte 25 Ağustos 1941'de Lahor'da Cemâat-i İslâmî teşkilâtını kurdu, başkanlığına da kendisi seçildi.
1947'de Pakistan'ın kuruluşunun ardından Cemaat-i İslamî'nin Hindistan ve Pakistan'da iki ayrı teşkilât haline getirilmesi üzerine Mevdûdî Pakistan tarafında kalan Lahor'a yerleşti ve Cemaat-i İslamî-i Pakistan'ın liderliğini üstlendi.
Teşkilât bundan sonra Pakistan'ın yönetiminde İslamî kuralların geçerli olması için faaliyet gösterdi. 1948 yılında İslamî içerikli bir dizi radyo programı hazırlayan ve Lahor Hukuk Fakültesi'nde İslam hukuku ve anayasasına dair konuşmalar yapan Mevdûdî, İslamî bir anayasa talebiyle ulemâ ve diğer Müslüman gruplarla iş birliğine girişti.
1948 Mart'ında cemaatin Karaçi'deki ilk genel konferansında Mevdûdî yeni kurulan Pakistan Devleti'nin şu esaslar üzerine oturtulması gerektiğini açıkladı:
Pakistan hükümeti mutlak hâkimiyet sahibi Allah'ın iradesine ve emirlerine uymalıdır;
İslam hukuku ülkenin temel yasasını oluşturmalıdır;
İslam hukukuna aykırı her türlü yasa geçersizdir;
Hükümet iktidarını ancak İslam hukuku çerçevesinde kullanabilir.
Kamuoyundan gelen büyük tepkiler sonunda 28 Mayıs 1950'de serbest bırakılan Mevdûdî, 21 Ocak 1951'de farklı görüşlerdeki İslamî grupları bir araya getirmek düşüncesiyle bunların 21 temsilcisinin Karaçi'de toplanmasını sağladı.
Bu âlimler, Mevdûdî'nin ortaya koyduğu İslam devletinin ilkeleri hususunda anlaşmaya vardıklarını ilân ettiler. İki yıl sonra düzenlediği benzer bir toplantıda da aynı konuda ulemânın onayını ve desteğini aldı.