Arama
İslam'a göre iş ahlakı nasıl olmalıdır?
Yaşamımızın büyük çoğunluğu bir koşuşturma içinde geçiyor. Geçim çabası, kimseye muhtaç olmadan yaşama mücadelesi, bizden sonrakilere mutlu bir hayat bırakma derdi… Hepsi birer maddi olanaklar bütünü baktığımızda… Peki, sarf ettiğimiz tüm bu çabanın içinde hiç mi maneviyat yoktur? Elbette ki var. Hayatımızı idame ettirirken bir taraftan da yaptığımız işi doğru yapmalı, sorumluluklarımızı en iyi şekilde yerine getirmeliyiz. İşte tam burada manevi bir güzelliğe kapı aralarız; iş ahlakına… İslam bize her konuda olduğu gibi iş hayatı konusunda da yol göstermiş, bizzat ticaretle uğraşan Peygamber Efendimizin (sav) yaşamından örnekler sunmuştur.
🔸 İslamda iş ahlakına verilen önemin neticesinde bazı kuruluşlar da açılmıştır. Örneğin bunlardan biri ahilik teşkilatıdır.
🔸 Ahî kelimesi kardeşlik anlamına gelir. Türk ve İslâm dünyasında iş ve meslek ahlakına ilişkin ilk kuruluşun fütüvvet teşkilatı olduğu bilinir. Gençler arasında kurulan bir teşkilat olduğu için de fütüvvet şeklinde adlandırılmıştır. Ca'fer es-Sâdık'a göre fütüvvet; ele geçen bir şeyi tercihen başkalarının istifadesine sunmak, ele geçmeyen bir şey için de şükretmektir. Teşkilatın ilk kez kurumsallaşması Abbasi halifesi Nâsır-Lidînillâh ile gerçekleşmiştir.
"İman edip dünya ve ahiret için yararlı işler yapanlar bilmelidirler ki, biz güzel iş yapanların ecrini asla zâyi etmeyiz." Kehf, 18/30.
(x)Bünyamin Topçuoğlu'nun sesinden Kehf Suresi...
(x)Fatih Akman'ın sesinden Kehf Suresi...
🔸 Ahîlik ise Horasan erenlerinin Anadolu'nun Türkleştirilmesi aşamasında kurulmuş bulunan ve kökü fütüvvet teşkilatında olan esnaf örgütlenmesinin adıdır. Âhilikte, iş ahlâkına verilen önem o derece ileriydi ki, iş / meslek ahlâkına sahip olmayan bir kişinin iş yaşamında başarılı olamayacağına, olsa bile bu başarısının kısa süreli olacağına inanılıyordu. Bu nedenle, iş ahlâkı ilkeleri, teşkilatın temel direkleri olarak görüldü. Ahîlikte hedef insanı mutlu kılmaktı. Temel amacı, kendine ve çevresine faydalı insanlar yetiştirmekti.
🔸 Âhi teşkilatları, 16. yüzyıldan itibaren gediklere / loncalara dönüşmüş, giderek toplumdaki etkinliğini kaybetmiş ve Sanayi Devrimi ile birlikte 20. yüzyıla girerken ortadan kaybolmuştur.
FİKRİYAT