Arama
Konuşma adabı ile ilgili hadisler
Allah'ın insanlara verdiği birçok nimet vardır. Konuşmak ise insanı diğer canlılardan ayıran vasıfların başında gelir. Her şeyin bir adabı, edebi ve ölçüsü olduğu gibi, konuşmanın da bir ölçüsü ve inceliği vardır. Diğer nimetlerde olduğu gibi, konuşma nimeti de rastgele kullanılmamalı, belirli kıstaslar içerisinde konuşma adabına riayet edilmelidir. Nerede konuşmak, ne zaman susmak, ne söylemek ve neleri söylememek konusunda İslam'da birtakım kurallar bulunur. Konuşma adabı ile ilgili 25 hadisi derledik.
Enes'ten (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur:
🔸 Sizden biri, dua ettiği zaman kararlı ve kesin bir şekilde istesin ve "Allah'ım, dilersen bana ver" demesin; çünkü Allah'ı zorlayan (hiçbir kuvvet) yoktur.
Buhârî, Deavât, 21; Müslim, Zikir, 7
Huzeyfe'den (ra), Hz. Peygamber'in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
🔸 Siz, "Allah ve filan dilerse" demeyin. Fakat "Allah dilerse, sonra da filan dilerse" deyin.
Ebû Dâvûd, Edeb, 76
🔸 Ebû Berze'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah, yatsı namazından önce uyumayı, yatsıdan sonra da konuşmayı hoş karşılamazdı.
Buhârî, Mevâkît, 23; Müslim, Mesâcid, 236
🔸 İbn Ömer'den (ra) gelen rivayete göre Resûlullah, hayatının son günlerinde bize yatsı namazını kıldırdı. Selâm verince: Bu geceyi görüyorsunuz ya, işte bu geceden itibaren yüz senesinin başında, bugün yeryüzünde olanlardan hiçbir kimse hayatta kalmayacaktır, buyurdu.
Buhârî, İlim, 41; Müslim, Fedâilü's-sahâbe, 217
Enes (ra) şöyle anlatıyor:
🔸 Bir gece sahâbîler, Hz. Peygamber'in mescide gelmesini beklediler. Resûlullah gece yarısına yakın gelerek onlarla birlikte yatsı namazını kıldırdı. Sonra bize hitap ederek: Bakın, şu anda halk namazlarını kılmış ve uyumuştur. Siz ise namaz için beklediğiniz sürece namaz içindesiniz, buyurdular.
Buhârî, Mevâkît, 25