Arama
Kudüs’ün ilk kadısı: Ubade bin Samit
Medineli sahabelerden Ubade bin Samit, ashab-ı suffenin hocası, Filistin'in ilk kadısıydı. Birinci Akabe Biatı'ndan sonra gösterdiği ahde vefa ile ayetlerin nazil olmasına vesile oldu. İslam'ı öğretmek dışında görev kabul etmeyen Ubade bin Samit, Peygamber Efendimiz döneminde Kur'an-ı Kerim'in tamamını ezberleyen 5 sahabeden biriydi. Peki, hangi olay üzerine ayetler nazil oldu?
🔸 Halife sahabeye kendisi gibi insanların bulunmadığı yerlerin hayırsız topraklar sayılacağını söyleyerek Suriye'ye geri dönmeye ikna etti. Muaviye'ye de şöyle yazdı: "Ubâde üzerinde hiçbir surette amirliğin yoktur. Halkı da onun söylediği tatbikata sevk et. Çünkü Resulullah'ın (SAV) emri onun dediği gibidir."
🔸 Daha sonra aralarında başka anlaşmazlıklar olsa da Muaviye onun fıkhı kendisinden daha iyi bildiğini itiraf etti.
🔸 Vefatına yakın bütün köle, hizmetçi ve komşularını yanına çağırarak onlardan helallik istedi. Oğlu Velîd'e Allah'a (CC) ve kadere, hayır ve şerrin Allah'tan (CC) olduğuna inanmasını vasiyet etti. 654 yılında Filistin'de vefat etti ve Remle'de defnedildi.
🔸 Ubade bin Samit (RA), iki metreden uzun boylu, heybetli, koyu esmer tenli ve güzel giyinmeyi seven bir kişiydi. Zengin olduğu halde takva içinde yaşar, ihtiyaç sahiplerine ikramda bulunurdu.
Ubade bin Samit, çeşitli konularda 181 hadis rivayet etti.
"Bir gün hasta idim. Rasulullah (sav) ensardan bazı kişilerle beni ziyarete geldiler. Resûl-i Ekrem şehitlerden bahsederken "Kimlerin şehit sayıldığını bilir misiniz?" diye sordu. Herkes susmuştu. Allah Rasûlü (sav) sorusunu üç kez tekrarladı. Nihayet hanımıma beni yataktan kaldırıp tutmasını söyledim. Şöyle cevap verdim: "Şehit İslamiyet'i kabul eden, hicret eden sonra Allah yolunda ölendir."
Bunun üzerine Rasulullah (SAV) "O zaman ümmetimin şehitleri çok az olur. Allah yolunda ölen şehittir, denizde boğulanlar şehittir, karın ağrısından ölenler şehittir, lohusalıktan ölen kadın şehittir."
(X) Ahmed b. Hanbel, Müsned, IV
"Kim tek ve ortağı olmayan Allah'tan başka ilah olmadığına, Muhammed'in O'nun kulu ve elçisi olduğuna, İsa'nın O'nun kulu, elçisi ve Meryem'e ilka etmiş olduğu kelimesi, O'ndan bir ruh olduğuna, cennetin ve cehennemin hak olduğuna şehadet ederse Allah Teala işlemiş olduğu amelleriyle onu cennete koyar."
(X) Buhârî, Enbiyâ, 47; Müslim, İman, 46; Ahmed b. Hanbel, Müsned,V,313-314