Arama
Masivayı terk etmek: Zühd
İlgisiz kalmak manasına gelen zühd, dünya ve onun getirdiklerine karşı alınan tavrı tarif eder. Bilhassa Resul-i Ekrem (SAV) ve ashabının güzide yaşantıları az dünyalık ile yetinme, zahidane yaşama gibi müstesna hassasiyetler ile doludur. Eline geçen malı dağıtarak sosyal birlikteliğe önem veren Resulullah (SAV), zenginliği reddetmemişse de sade bir yaşam sürmüştür.
Enes bin Mâlik (RA) şöyle anlatır:
"Peygamber Efendimiz'e (SAV) Bahreyn'den mal getirilmişti. Allah Rasûlü (SAV):
"Onları mescide getirip yığın!" buyurdu. Bu mal, (o zamana kadar) Allah Rasûlü'ne getirilenlerin en çok olanı idi. Efendimiz (SAV) namaza geçti ve o mala hiç dönüp bakmadı. Namaz bitince gelip başına oturdu. Her gördüğüne ondan veriyordu… Tek dirhem bile kalmayıncaya kadar hepsini dağıtmadan oradan ayrılmadı."
(Buhârî, Salât 42, Cizye 4, Cihâd 172)
Ebû Zer (RA) anlatıyor:
"Resûlullah (SAV) Efendimiz buyurdular ki:
"Dünyada zâhidlik, helâl olanı haram etmek veya malı ziyan etmekle olmaz. Gerçek zâhidlik, Allah'ın elinde olana, kendi elinde olandan daha çok güvenmen ve bir musibete düştüğün zaman getireceği sevabı sebebiyle, onun devamına rağbet göstermendir."
(Tirmizî, Zühd 29)
Hz. Âişe (RA) anlatıyor: "Resûlullah (SAV) buyurdular ki:
"(Ey Âişe! Cennette) benimle olman seni mesrur edecekse sana dünyadan bir yolcunun azığı kadarı kifâyet etmelidir. Sakın zenginlerle sohbet arkadaşlığı etme. Bir elbiseye yama vurmadan eskimiş addetme."
(Tirmizî, Libâs 38)
Ebû Hüreyre (RA) anlatıyor:
"Resûlullah (SAV) şöyle dua ederdi:
"Allah'ım, Âl-i Muhammed'in rızkını belini doğrultacak kadar ver.
(Buhârî, Rikâk 17 / Müslim, Zekât 126 / Tirmizî, Zühd 38)
