Arama
Mescid adabı ile ilgili hadisler
Mescidler, Müslümanlar için secde edilen yer, namazgah yani namaz yerleridir. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed, yeryüzünün bütün Müslümanlar için bir mescit olduğunu ve Allah nazarında her yerin bir olduğunu belirtmiştir. Mescidlerin temiz tutulması gerektiğini, dünyaya ait birtakım meselelerin mescidlerde konuşulmamasını öğütlemiş; vakit namazlarını mescidlerde cemaatle kılmanın önemine değinmiştir. Mescid adabı ile ilgili hadisleri derledik.
Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle demiştir:
Bir kimse evinde güzelce temizlenir de, Allah'ın farzlarından birini eda etmek maksadıyla O'nun mescitlerden birine giderse, attığı her adımdan biri, bir günahını siler, diğeri de onu bir derece yükseltir.
Müslim, Mesâcid, 282
Ebû Mûsâ'dan (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah:
Namazda insanların en fazla sevap alanı, (evi) camiye en uzak olanıdır. İmam ile birlikte namazı kılmak için bekleyen kimse, tek başına namaz kılıp da uyuyan kimseden daha fazla sevap alır, demiştir.
Müslim, Mesâcid, 277; Buhârî, Ezân, 31
Büreyde'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur:
Karanlıkta mescidlere yürüyen kimselere, kıyamet gününde tam bir aydınlığa kavuşacaklarını müjdeleyin.
Ebû Dâvûd, Salât, 49; T223 Tirmizî, Salât, 51
Ebû Hüreyre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah:
"Size, yaptığınız takdirde Allah'ın günahlarınızı yok edeceği ve derecelerinizi yükselteceği bir şey tavsiye edeyim mi" dedi. Sahâbîler "Evet yâ Resûlallah" diye cevap verince Resûlullah: "Soğuk ve benzeri) zor şartlarda güzelce abdest almak, uzak yerlerden camiye gelmek, bir namazdan sonra diğer namazı beklemek; işte bağlılık/ nöbet budur, işte bağlılık/nöbet budur" buyurdu.
Müslim, Tahâret, 41
Ebû Saîd el-Hudrî'den (ra) rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle demiştir:
Mescitlere devam etmeyi alışkanlık hâline getiren bir kimse görürseniz, onun gerçekten iman ettiğine şahit olun. Zira Allah Teâlâ, "Allah'ın mescitlerini ancak Allah'a ve âhiret gününe inananlar imar eder." buyurdu.
Tirmizî, Tefsîru'l-Kur'ân, 9