Arama
Müslüman gönüllerin baharı üç aylar ile ilgili kavramlar
Rahmet ve mağfiret mevsimi olan üç aylar, yüce Allah'ın insanlara bahşettiği faziletli zaman dilimleridir. İçinde Recep, Şaban ve Ramazan'ı barındıran bu mukaddes aylar, Müslümanların gönüllerinin arınmasına vesile olur. Müminlerin hayatın karmaşası içinde ihmal ettiği kulluk ve ibadetlerini hatırlamasını sağlar. Peygamber Efendimiz (sav) bu aylar başladığında şöyle dua ederdi: "Allah'ım, Recep ve Şaban'ı bize mübarek eyle ve bizi Ramazan ayına kavuştur." Gelin, mukaddes zaman dilimini hakkıyla ihya edebilmek için üç aylar ile ilgili kavramlara yakından bakalım.
💠 Sözlükte "çekmek, kendine doğru çekmek, celbetmek" anlamına gelen ve daha çok "cerre çıkmak" şeklinde kullanılan bu kelime, bir tabir ve uygulama olarak Osmanlılarda başlangıçtan beri görülmektedir.
💠 Müderrisler ve yetişmiş talebeler dokuz ay derslerle meşgul olduktan sonra üç aylarda ve özellikle Ramazan ayında şehir, kasaba ve köylere giderek camilerde vaaz verir, Kur'an okur ve diğer din hizmetleriyle halkı irşad ederler, soruları cevaplandırır ve çocukların yetişmesine yardımcı olurlardı.
Fikriyat Kur'an-ı Kerim uygulamasından
sureleri okumak için tıklayın
💠 Farsça mâh "ay" isminden Arapça -iyye ekiyle oluşturulmuş Osmanlıca mâhiyye (aylık, aya mahsus) kelimesinin günümüz Türkçesindeki şeklidir. Ramazan aylarında birden fazla minareli camilerin iki minaresi arasına kurulan ışıklı yazılara denir.
💠 İlk mahyanın kuruluşuna dair en yaygın rivayet, Sultan I. Ahmed dönemine ait. Rivayete göre, dönemin meşhur hattatlarından Fatih Camii müezzini Hafız Kefevî, son derece sanatkârane işlemiş olduğu bir levhayı padişaha sunar.
💠 Levhayı çok beğenen Sultan I. Ahmed, Kefevî'den levhayı ışıklandırarak, kendi yaptırdığı Sultanahmet Camii'nin minareleri arasına asmasını ister. Kandillerle ışıklandırılan levhanın, Sultanahmet Camii minareleri arasına asılmasıyla da, ilk mahya kurulmuş olur. Bu rivayetin gerçekleştiği tarih hakkında kaynaklarda kesin bir bilgi bulunmasa da, ilk mahyanın 1616 ve 1617 tarihlerinde kurulduğu tahmin edilir.
💠İtikâf kelimesinin sözlükteki anlamı, "bir şeye devam etmek, müdavim olmak, insanın kendisini bir yerde alıkoyması ve bir yere kapanıp ibadetle meşgul olmak"tır.
💠 Dinî bir terim olarak itikâf, akıl sağlığı yerinde ve ergenlik çağına gelmiş bir Müslüman'ın beş vakit namaz kılınan bir mescitte ibadet ederek Allah'a yakınlık elde etme niyetiyle bir süre durması demektir.
💠İtikâfa giren kimseye mu'tekif veya âkif denir.
💠 Sözlükte "yukarıdan aşağıya inmek, gelmek, konaklamak" manasında masdar ve "iniş" anlamında isim olan nüzûl kelimesi ilâhî kitapların, özellikle de Kur'an'ın Allah katından gelişini ifade eder.
💠 Kur'an'da 261'i fiil kalıplarında olmak üzere yaklaşık 300 yerde geçen nüzul kavramı ile su, rızık, Allah'ın ordusu, azap, şeytan, melek, huzur ve sükûn, rûhu'l-emîn vb.ne atıf yapılmış, bunların yanında Tevrat, İncil ve Kur'an'a, ayrıca Kur'an yerine kullanılan hak, zikir, nur, ayet ve sure kelimelerine nisbet edilmiştir.
💠 Rûhu'l-kudüs tabiri Kur'an-ı Kerîm'de üçü Hz. İsa (AS), biri Kur'an'la ilgili olan dört ayette geçmekte, dördünde de Cebrail (AS) kastedilmektedir.
💠 Hz. İsa (AS) hakkındaki ayetlerde onun Rûhulkudüs ile desteklendiği, Nahl suresinde ilâhî vahyin Rûhulkudüs vasıtasıyla indirildiği bildirilmektedir.