Arama
Müslümanlara kurulan tuzak: Biri Maune faciası
Peygamber Efendimiz (SAV), İslam'ı tebliğ etmek ve öğretmek maksadıyla etraftaki şehirlere muallimler gönderirdi. Fakat ne yazık ki bazen Müslümanlar ihanete uğrarlardı. Bu hadiselerden biri de Biri Maune faciasıydı. İslam'a yapılan en büyük ihanetlerden biri olan Biri Maune faciasında Peygamber Efendimiz (SAV), hiçbir felaket karşısında hissetmediği derecede bir üzüntü duydu. Öyle ki Enes bin Malik, "Resulullah'ın Biri Mauna'da şehit edilen ashaba yanıp üzüldüğü kadar hiçbir kimseye, hiçbir şeye yanıp üzüldüğünü görmedim." dedi. Peki, Biri Maune faciası nasıl meydana geldi? Müslümanlara nasıl ihanet edildi?
Baştan beri İslam'a ve Hz. Peygamber'e (SAV) karşı kin besleyen Âmir b. Tufeyl, Resûlullah'ın mektubunu açıp okumadığı gibi konuşmakta olan sahabeyi de arkadan mızrakla öldürttü.
📌 Şehit olan sahabenin son sözlerinin "Allahü Ekber! Kâbe'nin Yüce Rabbine yemin olsun ki, kazandım gitti!" olduğu rivayet edilir. (Buharî, 3:29)
📌 Âmir bin Tufeyl, kafiledeki diğer sahabeleri de öldürmek için kavimine çağrıda bulundu. Fakat, Ebû Berâ'nın daha önceden heyeti koruma altına aldığını bildiği için halk saldırı teklifini reddetti.
Bedir'de ölen müşriklerin intikamını almak isteyen, gözlerini kan bürümüş Süleymanoğullarından birkaç kabilenin yardımını temin etti.
📌 Müşrikler, Maûna Kuyusu mevkiinde olup bitenlerden habersiz bekleyen sahabeleri de şehit etmek üzere harekete geçti.
📌 Mektubu götüren sahabenin geciktiğini gören heyet, Maûna Kuyusu mevkiinden durumu öğrenmek üzere Necid bölgesine doğru yol aldı. Tam o sırada da elleri silahlı kalabalık bir müşrik topluluğu ile karşılaştılar.
İrşad heyeti, dinlendikleri Maûna Kuyusu mevkiinden durumu öğrenmek üzere Necid bölgesine doğru yol almışlardı. Tam o sırada, karşılarında elleri silahlı kalabalık bir müşrik topluluğu buldular.
📌 Sahabeler kılıçlarını sıyırarak kendilerini çepeçevre kuşatanlara: "Vallahi bizim sizinle hiçbir işimiz yok. Biz sadece Peygamberimizin (sav)verdiği bir vazife için yolumuza gidiyoruz." dedi. (Buharî, 3:28)
Gözlerini kan bürüyen bu müşrikler grubu yine de olanlardan habersiz sahabelere saldırdılar. Ağır yaralı olduğu için öldüğü sanılıp bırakılan Kâ'b b. Zeyd en-Neccârî ile olay sırasında kafilenin develerini otlatmakta olan Münzir b. Muhammed ve Amr b. Ümeyye ed-Damrî hariç hepsini şehit ettiler.
📌 Bu iki sahabeden Münzir b. Muhammed arkadaşlarının başına gelenlere tahammül edemeyerek müşriklere saldırdı ve o da şehit edildi. Esir alınan Amr b. Ümeyye ise Mudar kabilesine mensup olduğunu söyledi ve Âmir b. Tufeyl tarafından annesinin bir köle azat etme adağını yerine getirmek için serbest bırakıldı.
Saldırı sırasında başlarına geleceklerini anlayan sahabeler şöyle dua etti:
📌 "Ey Rabbimiz! Durumumuzu Resûlüne haber verecek burada kimsemiz yok. Selâmımızı ona Sen ulaştır! Peygamberin vasıtasıyla kavmimize haber ver ki: Biz Rabbimize kavuştuk. Rabbimiz bizden razı oldu ve bizi de razı etti." (Buharî, 3:29; Müslim, 6:45.)