Arama
Nefis nedir? Nefis hakkında ayet ve hadisler...
İnsanoğlu kimi zaman servetle, makamla kimi zaman açlıkla ve canıyla sınanır. Çünkü yeryüzünün en şerefli varlığı olmak, nimetin yanı sıra imtihanı da beraberinde getirir. İnsanın en büyük sınavlarından birisi ise nefsiyle mücadelesidir. Peki, dinimiz ve İslam alimleri, nefisle ilgili bizlere ne öğütlemiştir?
Nefsinin isteklerine boyun eğen, aklını kullanarak arzularını kontrol edemeyen kişi hüsrana uğrar. Yüce Rabbimiz, Kur'an-ı Kerim'de bu hususu bizlere şöyle hatırlatır: "Nefse ve onu şekillendirip düzenleyene; ona kötü ve iyi olma kabiliyeti verene yemin olsun ki, nefsini arındıran elbette kurtuluşa ermiştir. Onu arzularıyla baş başa bırakan da ziyana uğramıştır." Şems, 91/7-10.
İnsanlık tarihi, nefsine uyup kendini ve yaşadığı toplumu felakete sürükleyen örneklerle doludur. Hz. Âdem'in çocuklarından biri olan Kâbil, hırsına, hasedine yani nefsine uymuş ve kardeşi Hâbil'i öldürmüştür. Hz. Yakub'un oğulları, nefislerinin esiri olmuş, kıskançlıkları yüzünden kardeşleri Hz. Yusuf'u kuyuya atmıştır. Firavunlar, Nemrutlar, Karunlar, Ebu Cehiller hep nefislerinin peşinden koşmuş, vahyin rehberliğine sırtlarını dönmüş, kimi tahtına, kimi gücüne, kimi servetine, kimi de benliğine güvenmiş, hem dünyada zelil hem de ahirette azaba düçar olmuşlardır.
Kur'an-ı Kerim'de nefsine esir olanlar; "İşte bunlar hayvanlar gibi hatta daha da aşağıdadırlar. İşte bunlar gafillerin ta kendileridir." (A'râf, 7/179.) ayetiyle tarif edilir.
Resûl-i Ekrem, bir hadislerinde şöyle buyurur: "Akıllı kişi, nefsine hâkim olan ve ölümden sonrası için çalışandır. Zavallı kişi ise, nefsinin her türlü arzu ve isteklerine uyan ve buna rağmen hâlâ Allah'tan iyilik temenni edendir." Tirmizî, Sıfâtü'l-kıyâme, 25; İbn Mâce, Zühd, 31.
Fikriyat e-kitap uygulamasında yer alan
Riyazü's Salihin'i okumak için tıklayın
Mümin için asıl olan, nefsini lanetlemesi değil, onu terbiye etmesi ve güzel huylarla donatmasıdır. Mevlana, Mesnevi'de insan-ı kâmil olmaya talip olanlara bu zorlu yolun inceliklerini, sırlarını, zorluklarını anlatırken hakiki bir mürşit olarak yolun tehlikeleri konusunda da rehberlik eder; Hz. Peygamber'in; "Allah'ım! Beni bir an bile nefsimle baş başa bırakma!" duasındaki ikaza dikkat çeker. Zira bu yola baş koyanların manevi tekâmülüne en büyük engel, insanın Rabbine yaklaşma yolunun en güç geçidi nefistir.