Arama
Oruç İlmihali terimler sözlüğü
Oruç, Farsça "ruze" kelimesinden türemiştir. Ramazan ayının bir temsili olan bu ibadet ile ve bu mübarek zaman dilimiyle alakalı pek çok terim ve ifade bulunmaktadır. İftar, sahur ve teravih bunlardan yalnız birkaçıdır. İşte, Oruç İlmihali'nde yer alan ve oruç ile bağlantılı kelimeleri sizler için derledik.
KEFFARET
🔺 Örtmek, yok etmek, ortadan kaldırmak anlamına gelen "kefr" kelimesinden türetilen kefaret, sözlükte "kusur veya günahı örten, izâle eden şey" anlamına gelmektedir. İşlenen bir takım günahların, meydana gelen kusur ve eksikliklerin Allah Teâlâ tarafından affedilmesi için yine O'nun tarafından belirlenmiş bazı vesileler demektir.
🔺 Oruç kefareti, Ramazan ayında herhangi bir özür bulunmaksızın orucunu kasten kendi isteği ile bozan kimseye gereken kefarettir. Ramazan ayında, farz olan orucu tutarken, meşru bir mazereti olmaksızın bilerek ve isteyerek orucu bozan kişi, kefaret olarak köle azat eder, bunun mümkün olmaması halinde iki ay üst üste oruç tutar, buna da gücü yetmez ise altmış fakiri sabah ve akşam doyurur veya yemek parasını verir. Yemek parasını 60 günde bir fakire verebileceği gibi, bir günde 60 fakire de verebilir.
🔺 Günde hepsini bir fakire vermesi caiz değildir. Kefaret olan oruca kamerî ayın ilk gününde başlamış ise iki ay, daha sonra başlamış ise 60 gün ara vermeden oruç tutar. Kadınların ay halleri dışında ara verilmesi halinde yeniden başlar. Kadınlar ise, ay hallerinde oruca ara verirler ve biter bitmez, ara vermeden kaldığı yerden devam ederler.
SAHUR
🔺 Oruç tutacak kişilerin imsak vaktinden önce gece yedikleri yemek.
Türk lehçelerinde "afet, felaket"
KAYNAK: DİB ORUÇ İLMİHALİ