Arama
Peygamber Efendimizin dilinden tabiat
"Kıyametin kopacağını bilseniz dahi elinizdeki fidanı dikiniz." buyuran Peygamber Efendimiz, çevrenin en iyi şekilde korunmasına büyük ihtimam göstermiş, ashabına da özellikle ağaçları korumayı teşvik etmişti. Gelecek nesillere daha yeşil bir tabiat bırakmak adına Peygamber Efendimiz, gereksiz yere ağaç kesimini yasaklamıştı. Peki, Hz. Peygamber'in ağaçlandırma ile ilgili tavsiyeleri nelerdi?
Yine Hârise Oğulları kabilesinin otlak yeri için: "Kim buradan bir ağaç keserse mutlaka onun yerine bir ağaç diksin!" buyurmuştur.
(Belazurî, Fütûhu'l-Büldân)
"Her kim boş, kuru ve çorak bir yeri ihya edecek olursa, bu amelinden dolayı Allah tarafından mükafatlandırılır. İnsan ve hayvan ondan faydalandıkça orayı ihya edene sadaka yazılır."
(el-Münavi, Feyzu'l-Kadir, VI/39; Heysemi, Mecmau'z-Zevaid, IV/67-68)
"Bir kimse bir ağaç dikse, o ağaç meyve verdikçe sevabı ona yazılır."
(Ahmed b. Hanbel, Müsned, V/480)
"Kişi kabirde bile olsa, yedi şeyden meydana gelen sevap devamlı olarak kendisine ulaşır: Öğretilen ilim, halkın yararlanması için akıtılan su, açılan kuyu, dikilmiş ağaç, yapılan mescit, okunmak üzere bağışlanan Kur'an ve ölümünden sonra kendisine dua edecek evlat."
(Münavi, IV/87)
Esbâb-ı kiramın ileri gelenlerinden Ebu'd-Derdâ, Şam'da ağaç dikmekteydi. Yanına birisi yaklaştı ve hayretle:
"Sen, Peygamber Efendimizin yakın arkadaşı olduğun hâlde, ağaç dikmekle mi meşgul oluyorsun?" dedi. Ebu'd-Derdâ Hazretleri şu cevabı verdi:
"Dur bakalım, hakkımda böyle acele hüküm verme! Ben Rasûlullah'ı (sav) şöyle buyururlarken işittim:
"Bir kimse ağaç diker de o ağacın meyvesinden bir insan veya Allah'ın mahlûkatından herhangi bir varlık yerse bu, o ağacı diken kimse için sadaka olur."
(Ahmed, VI, 444. Bkz. Müslim, Müsâkât, 7)
*Esbâb-ı kiram: Mümin olarak Peygamber Efendimizi gören ve mümin olarak öldüğü bilinen insanlar.