Arama
Peygamber Efendimizin gençliği: Yaşadığı olaylar, ticaret hayatı ve evliliği...
Resul-i Ekrem Efendimiz, dedesi Abdülmüttalib'in vefatının ardından amcası Ebu Talib tarafından himaye edildi. Her peygamber gibi Resulullah da gençlik yıllarında çobanlık yaptı. Mekke'de o devrin yaygın cahiliye uygulamalarının hiçbirine katılmayan Hz. Muhammed, hayatının hiçbir döneminde putlara tapmadı, putlar adına kurban edilen etlerden yemedi, cahiliye devri eğlencelerine dâhil olmadı… Gençliğinde, haksızlığa uğrayan insanlara yardım etmek amacıyla yapılan Hilfü'l Füdul adlı anlaşmaya katıldı; ticari yaşamındaki güvenilirliği sebebiyle "el Emin" olarak anıldı. Peygamber Efendimiz, İslam'dan önce de iffeti, mertliği, merhameti ve hak severliği ile tanınırdı.
🔸 Resul-i Ekrem Efendimiz (sav), Cahiliye döneminde gerçekleştirilen iki olaya katılma niyeti gösterdiğini ancak Allah'ın buna mani olduğunu anlatmıştı.
🔸 Resulullah (sav), "Ben Câhiliye devresi insanlarının işledikleri bir şeye iki defa teşebbüs ettiysem de Yüce Allah yapmak istediğim şey ile arama girip beni alıkoydu!" şeklinde bu konuya işaret etmişti.
🔸 Bunlardan birisi Cahiliye dönemindeki eğlence hayatı ile ilgilidir.
🔸 Allah Resulü (sav), Kureyşlilerin eğlenmek için toplandıkları bir meclise dâhil olmak istemiş; fakat aniden bastıran uyku haline yenik düşerek eğlence yerine gidemeden uyuyakalmıştır.
🔸 Bir başka gece yine böyle bir şenliğe gitmek üzere yola çıkmış ve yine uykuya dalmıştır.
🔸 Bu olayı anlattıktan sonra da "Bundan sonra Allah beni peygamberlik vazifesiyle şereflendirinceye kadar böyle şeylere teşebbüs etmedim" demiştir.
🔸 Resul-i Ekrem Efendimiz (sav), putlar adına kesilen hiçbir hayvanın etinden de yememiştir.
🔸 Buhari'nin naklettiğine göre, Hz. Muhammed (sav) bir gün Beldah yakınlarında Haniflerden olan Zeyd bin Amr'a rastlamıştır.
🔸 Burada kendilerine bir put adına kesilmiş kurban eti ikram edilmiş; Resulullah (sav) bunu kabul etmemiştir.
🔸 Zeyd bin Amr da bunu reddetmiş ve "Ben putlara kurban edilen şeyleri yemem" demiştir.
🔸 Başka bir rivayette ise "Üzerine Allah'ın adı zikredilmeyen şeyi yemem" dediği zikredilmiştir.
Peygamberimizin Hayatı ile ilgili e-kitap okumak için tıklayın.
🔸 İslam'dan önce Araplar arasında çeşitli nedenlerle savaşlar meydana gelir; bunların bir kısmı kötülük yapmanın ve kan dökmenin yasak olduğu haram aylarda gerçekleşirdi.
🔸 Haram aylar, hürmet gösterilen aylardır ve kameri esasa göre tespit edilen dört aydan oluşur.
🔸 Bu aylar Zilkade, Zilhicce, Muharrem, Receb aylarıdır. Bu dört aydan oluşan haram aylarda yapılan savaşa Ficâr Savaşları denilir.
🔹 Peygamber Efendimizin (sav), Ficâr savaşlarının dördüncüsüne amcalarıyla birlikte katıldığı, fakat fiilen savaşmadığı; o dönemde 14, 15 ya da 20 yaşlarında olduğu belirtilir.
🔸 Ficâr Savaşı'nın ardından Peygamber Efendimizin (sav) nübüvvetinin ardından dahi övgüyle söz ettiği bir ittifak anlaşması gerçekleşmişti.
🔸 Hilfü'l Fudûl, bazı Kureyş kabilelerinin Mekke'de haksızlığa uğrayan insanlara yardım etmek amacıyla yaptıkları bir antlaşmaydı.
🔸 Peygamber Efendimiz (sav), bu antlaşmanın ikincisine bizzat katılmıştı.
🔍 Mekke'de haksızlığın karşısında duran antlaşma: Hilfü'l Fudul
HİLFÜ'L FUDÛL ANLAŞMASI NE ANLAMA GELİR?
🔹 Mekke'de kabileler arasında zaman zaman çekişme ve çatışmalar olmakta, ayrıca dışarıdan hac ve ticaret için şehre gelen zayıf ve güçsüz kimselere haksızlık ve zulüm yapılmaktaydı.
🔹 Haram aylardan zilkadede gerçekleşen böyle bir olayın Hilfü'l-fudûl'e yol açtığı rivayet edilir.
🔹 Resul-i Ekrem Efendimiz (sav), nübüvvetinin ardından da bu ittifaktan övgüyle söz etmiş; İslam'ın onu daha da pekiştirdiğine inandığını ve bu yemini, kızıl tüylü bir deve sürüsüyle de olsa asla değişmeyeceğini söylemişti.
🔹 Tekrar çağrıldığı takdirde de tereddüt göstermeden derhal icabet edeceğini belirtmişti.
🔸 Temiz bir yaşam süren Resul-i Ekrem (sav), peygamberliğinden önce de iffeti, mertliği, merhameti ve hak severliği ile tanınırdı.
🔸 Amcası Ebu Talib'e yardım etmek amacıyla ticaret hayatına başlayan Resul-i Ekrem Efendimiz (sav), amcasının yaşlandığı yıllarda ticarete kendisi devam etmişti.
🔸 Mekkeli bir zatla ticarî ortaklık kuran Peygamberimiz (sav), bu dönemde çeşitli yerlere ticaret amacıyla seyahatlerde bulunmuştu.
🔸 Ticaret hayatında güvenilirliği sebebiyle "Muhammedü'l-emîn", "El-emîn" unvanıyla anılmıştı.