Arama
Peygamberimiz çocuklarına nasıl davranırdı? İslam'a göre çocuğa nasıl davranılmalı?👨👨👧👧
Kuşu ölen bir çocuğa taziyeye giden bir peygamberin ümmetiyiz. Resul-i Ekrem Efendimiz, çocuklara daima önem verir, çevresindekilere yarının yetişkinleri olan çocuklara karşı nasıl davranılması gerektiğini öğütlerdi. Öyle ki, "Sana iyi davranmaları senin çocukların üzerindeki hakkındır. Aynı şekilde çocuklar arasında adil davranman da onların senin üzerindeki hakkıdır." buyurmuştu. Peki, İslam'a göre çocuğa nasıl davranılmalı? İslam'da çocuk hakları nelerdir? Peygamberimiz çocuklarına nasıl davranırdı?
Çocuğun kendisine söylenenleri tam olarak anladığı ve kendi düşüncelerini az çok ifade edebildiği yaşlardan itibaren dinî esasların öğretimi yapılabilir. Bu konuda ilk öğretilecek şey tevhid inancıdır. Nitekim Hz. Peygamber'in, "Çocuklarınıza önce 'lâ ilâhe illallah' cümlesini öğretiniz" şeklinde tavsiyede bulunduğu nakledilir (İbn Mahled, s. 142; İbn Kayyim el-Cevziyye, s. 158).
Allah inancı küçük çocuklara onların anlayabileceği sade ve açık bir dille, ümit ve bağlanma duygularını geliştirecek şekilde anlatılmalıdır. Ayrıca temyiz yaşına doğru Allah sevgisiyle birlikte uygun bir üslûpla Allah korkusunu da aşılamak, bu suretle değer yargılarına ters düşen davranışlar karşısında iyiliklerini ödüllendirecek, kötülüklerini cezalandıracak olan aşkın bir otoritenin varlığını vicdanında hissetmesini sağlamak gerekir.
Peygamberimiz, evine gelen çocukları sever, başlarını okşar ve çocukların evin içerisinde koşup oynamalarına izin verirdi. Resulullah efendimiz, çocuklara daima sabır, sevgi ve merhametle yaklaşmıştır.
Peygamber Efendimiz çocuklarla ilgili şöyle tavsiyede bulunmuştur:
"Çocuğu olan, onunla çocuklaşsın!" (Deylemî, III, 513)
"Kendinize, çocuklarınıza, hizmetçilerinize ve mallarınıza beddua etmeyiniz. Olur ki, Allah Teala'dan istenilenlerin geri çevrilmediği bir zamana rastlarsınız da Allah dilediğinizi kabul ediverir."
(Ebu Davud, Tefriu ebvabi'l-vitr, 27)
Bundan dolayı İslâm'da, kişinin çocuk sahibi olması büyük sorumluluk gerektiren bir durum olarak değerlendirilmiştir. Nitekim ana baba ile çocuk arasındaki ilişkiler hem ahlâkî hem de hukukî yönden belli esaslara bağlanmıştır. Buna göre çocuğun varlığı ciddiye alınmalı, iyi bir insan ve samimi bir Müslüman olarak yetişmesi için her türlü gayret ve fedakârlık gösterilmelidir.
Çocuğun dünya ve âhiret mutluluğunu gözetmek, onu dünyaya getiren insanların önemle üzerinde durmaları gereken bir konudur. İslâmiyet bu hususta birinci derecede babayı sorumlu tutar. "Ey iman edenler! Kendinizi ve çoluk çocuğunuzu, yakıtı insanlar ve taşlar olan cehennem ateşinden koruyun" (et-Tahrîm 66/6) meâlindeki âyeti yorumlayan müfessirler, çocukların ve diğer aile fertlerinin gözetiminden ve terbiyesinden aile reisi olan babanın sorumlu olduğu konusunda ortak görüş belirtirler.