Arama
Peygamberimiz Ramazan ayını nasıl geçirirdi?
On bir ayın sultanı olan Ramazan, müminler için bir rahmet ve mağfiret mevsimidir. İnsanlara yol gösterici, doğruyu eğriden ayırmanın açık delilleri olarak Kur'an'ın indirildiği aydır. Ramazan orucu, hicretten sonra Bedir Savaşı'ndan bir ay önce farz kılındığı için Müslümanlar ilk Ramazan'ını gazada geçirdi. Ramazan ayında oruç farz olunduğundan beri asr-ı saadette heyecanla karşılanırdı. Peygamberimiz bu ayda ibadetlerini artırırdı. Peygamberimiz Ramazan ayını nasıl geçirirdi?
Peygamberimiz, başka insanların da çağırılarak beraber iftar edilmesine teşvik ederdi. Şöyle buyururdu: "Her kim bir oruçluya iftar yemeği yedirirse, kendisine onun sevabı kadar sevap verilir." (Tirmizi, Savm, 82)
İftardan sonra akşam namazını kıldırırdı. Günümüzde de Mekke'de Kâbe ve Medine'de Mescid-i Nebi başta olmak üzere birçok cami ve mescitte bu şekilde iftar sofraları kurulur ve insanlar iftarlarını yaptıktan sonra akşam namazı kılınır.
Suffe talebelerinden Vâsile bin Eska, Ramazan'da yaşadıkları bir anıyı şöyle anlatır:
Ramazan ayında sahabeler bizi bölüşerek iftara davet ederlerdi. Ramazan'ın ilerleyen günlerinde bir akşam hiç kimse bizi iftara götürmedi. Ertesi gün aç karnına oruç tuttuk. İkinci akşam yine gelen olmadı. Açlıktan bîtap düşünce Allah Rasûlü'ne giderek durumumuzu anlattık. Hâlimize çok üzülen Allah Rasûlü tek tek bütün eşlerinin evine haber göndererek evde yiyecek bulunup bulunmadığını sordurdu. Eşleri yemin ederek, yiyecek hiçbir şey bulunmadığını, hatta kendilerinin de bir lokma dahi yemediklerini söylediler. Allah Rasûlü mübarek ellerini açtı ve şöyle dua etti: "Allah'ım, Senin fazlın ve rahmetinden istiyoruz. Her şey Senin elindedir. Senden başkasının hiçbir şeye gücü yetmez!"
Rasulullah'ın duası henüz bitmişti ki, bir adam elinde kızarmış bir koyun ve ekmekle içeri girdi. Rasulullah bizim önümüze koydu, biz de doyuncaya kadar yedik. Daha sonra Allah Rasûlü şöyle buyurdu: "Biz Allah'ın fazl ve rahmetinden istedik. Zira O, rahmetini katında bizim için saklamıştır." (Hilyetü'l Evliyâ, II, 22)
Hz. Peygamber, iftarı açarken acele edilmesini isterdi. Aynı zamanda iftarın hurma veya su ile yapılmasını tavsiye ederdi. Enes b. Malik şöyle anlatır: "Resulullah Efendimiz akşam namazını kılmadan önce birkaç taze hurma ile eğer yoksa kuru hurma ile iftar ederdi. O da yoksa su ile orucunu bozardı."
Peygamberimiz orucunu açarken dua eder, Müslümanlara iftar sırasında dua etmesini tavsiye ederdi: Hz. Peygamber iftarda "Allah'ım, senin için oruç tuttum. Senin verdiğin rızık ile iftarımı ettim!" diye dua ederdi.
"Mutlaka sahura kalkın, çünkü sahurda bereket vardır." (Buharî, Savm, 20).
Sahura kalkmayı ihmal etmezdi. Bunu başkasına da tavsiye ederdi. Sahur, oruç tutmaya hazırlık olmak üzere fecrin doğmasından önce yani seher vaktinde yenilen yemeği ifade eder. Peygamberimiz hadislerinde sahura kalkılması ve bir yudum su ile bile olsa sahur yapılmasını tavsiye ederdi. Sahura kalkanların Allah'ın rahmetine ve meleklerin duasına mazhar olacağı belirtilir. Peygamber Efendimiz, sahur yemeğini "mübarek bir gıda" olarak nitelendirir
Teravih namazı, Hz. Peygamber'in hadislerinde "kıyâmu şehri ramazan" (ramazan ayının namazı) veya "ihyâu leyâlî ramazan" (ramazan gecelerinin ihyası) şeklinde yer alır.
Hz. Peygamber, üç gece mescitte insanlara teravih namazı kıldırdı. Teravih namazını başlangıçta cemaate bizzat kıldıran Hz. Peygamber ümmetinin yükünü arttırabileceği düşüncesiyle bu uygulamadan vazgeçmiştir. Onun bu namazı iki veya üç gün mescitte kıldırdığı, cemaatin gittikçe çoğaldığını görünce mescide çıkmadığı ve bunu Allah'ın farz kılabileceği endişesiyle yaptığını söylediği rivayet edilir. Resûlullah'ın kıldırdığı teravih namazlarından birini anlatan Ebû Zer el-Gıfârî onun namazı neredeyse sahura kadar uzattığını söyler.