Arama
Peygamberimiz ve ashabından cömertliğe dair örnekler
Hz. Muhammed (sav) insanların en cömertiydi. Kendisinden bir şey istendiğinde asla "hayır" demezdi. Malını Allah'ın rızasını kazanmak için infak eder, ashabını da teşvik ederdi. Sahabeler de mallarını İslam için harcamakta acele ederdi. Birbirlerini bu konuda teşvik eder ve hayırda yarışırlardı. Sizler için Resulullah ve ashabının hayatından cömertlik konusunda örnekleri derledik.
📌 Müslümanlar Medine'ye hicret edince Hz. Muhammed (sav) muhacir ve ensarı birbirine kardeş kıldı. Mekkeli Müslümanlar mallarını Mekke'de bıraktıkları için onlara ensar yardım ediyordu. Muhacir kardeşleriyle mallarını paylaşıyor, topraklarında yetişen mahsullerden onlara da pay veriyorlardı.
Ensar bir gün Nebi'nin (sav) yanına gelerek şöyle dedi:
"Hurma mahsulünü, bizimle kardeşlerimiz arasında paylaştır." Hz. Peygamber (sav):
"Hayır paylaştıramam." buyurdu. Bunun üzerine muhacirler, ensara hitaben:
"Sizin mahsulünüze ortak olduğumuz halde, bize bir mükellefiyet yüklemeyecek misiniz? Bize bir iş vermeyecek misiniz?"
Onlar da:
"Biz emredileni dinleyip, ona itaat ediyoruz, ne diyelim." diye cevap verdi.
📌 Medineli Müslümanlar, Mekke'den hicret eden Müslüman kardeşlerine her konuda yardım ettiler. Kendilerine ganimetten pay verildiğinde ilk önce muhacir kardeşlerine verilmesini istediler. Bu iyilik yarışından etkilenen muhacirler, bütün iyilikleri ensarın aldığını düşünerek Nebi'nin (sav) yanına gelerek şöyle dedi:
➡ "Ya Resulullah! Yanlarına geldiğimiz kavmin emsalini görmedik. Ellerinde az bir şeyleri olsa, bizimle paylaşıyorlar. Bolluk içinde olurlarsa da, bol bol veriyorlar. Çalışmalarına iştirak ediyor, mahsule de ortak oluyoruz. Bütün sevap ve mükafatı onların almasından korkarız."
Allah'ın Resulü (sav):
"Hayır, onları övdüğümüz ve onlara hayır dua ettiğiniz müddetçe, siz de aynı sevaba müstehaksınız." buyurdu.
📌 Ebu Talha, ensar içinde, Medine'de en çok hurma bahçesi olan bir zat idi. Malları içinde en çok sevdiği de, Beyraha hurmalığıydı. Bu bahçe, mescidin karşısındaydı ve Peygamberimiz (sav) oraya girip su içerdi.
"Sevdiklerinizden infak etmedikçe hayra, sevaba eremezsiniz." ayeti nazil olunca Ebu Talha, Peygamberimiz (sav) yanına gelip şöyle dedi:
"Ey Allah'ın Resulü! Allah Teala: 'Sevdiğiniz şeylerden infak etmedikçe hayra, sevaba erişemezsiniz.' buyuruyor. Mallarımın içinde en çok Beyraha hurmalığını seviyorum. Onu Allah yolunda infak ediyorum. Allah'ın yanında kabul edilmesini umuyorum. Onu Allah'ın emrettiği yerlere ver."
📌 Sahabeler Allah'ın rızasını kazanmak için birbirleriyle yarışır, hayırda öne geçmeye çalışırdı. Onları için Allah'ın emirlerini yerine getirmek kadar önemli bir şey yoktu. Bollukta ve darlıkta infak ederlerdi. Herkes İslam için elinden geleni yapardı.
Müslümanların sefere çıkacağı bir zaman Allah'ın Resulü, orduyu hazırlamak için insanlara yardım çağrısında bulundu. Bu çağrıyı duyan Hz. Ömer kendi kendine bu sefer "Ebubekir'i geçeceğim." dedi. Evine gidip malının yarısını yanına aldı. Diğer yarısını da ailesi için evde bıraktı. Allah'ın Resulü'nün yanına gelip malını İslam için bağışlayınca Peygamberimiz (sav) ona:
➡"Ailene ne bıraktın?" diye sordu. Hz. Ömer:
"Onlara malımın yarısını bıraktım." dedi.
Bir süre sonra Hz. Ebubekir (r.a.) malını infak etmek için getirdi. Nebi (sav) ona da: "Ailene ne bıraktın?" diye sordu. Ebubekir (r.a.)
"Onlara Allah ve Resulü'nün sevgisini bıraktım." dedi.
📌 Hz. Ebubekir'in kızları Hz. Aişe ve Hz. Esma çok cömert olan hanım sahabilerdendi. İkisi de farklı şekillerde infak ediyordu. Hz. Aişe malı biriktiriyor, kıtlık ve sıkıntı zamanlarında insanlara dağıtıyordu. Hz. Esma ise her gün elinde fazladan ne varsa onu insanlara dağıtıyordu.
Hz. Aişe Nebi'nin (sav) vefatından sonra O'nun hayatından bahsederken şöyle demiştir:
"Resulullah'ın ailesi vefatına kadar Muhammed ailesi üç gün üst üste buğday ekmeğine doymadı."