Arama
Peygamberimize 'namaza durmaması emredilen cami: Mescid-i Dırar
İslam tarihinin kırılma noktası olan Hicret'in ardından ensar ve muhacir arasındaki bağ, kardeşlik uygulaması ile pekiştirilmiş; aralarındaki kaynaşma ve dayanışma ile Müslümanlar güç kazanmaya başlamışlardır. Münafıklar, İslam'ın Medine'de güçlenmesi ve yayılmasından rahatsız olmuşlar ve müminlerin Mescid-i Nebevi'de hep birlikte saf tutmalarından huzursuzluk duymuşlardır. Bu nedenle hem müminlerin arasında anlaşmazlık çıkarmak hem de gizli faaliyetlerini rahatça konuşabilmek amacıyla bir mescid inşa etmişler; Resul-i Ekrem'i burada namaz kılmaya çağırmışlardır.
🔸 İslam'ın Medine'de güçlenmesi ve yayılmasından münafıklar rahatsız olmuşlar ve bu gelişmeyi önleyememeleri nedeniyle hayıflanmaya başlamışlardır.
🔸 Hz. Bilal'in okuduğu ezanın ardından müminlerin Mescid-i Nebevi'de saf tutmaları, birlik ve dayanışmalarının her geçen gün artması onları rahatsız etmiştir.
🔸 Resulullah'ın (sav) sohbetlerine katılan müminlerinin sayısının artması onlarda huzursuzluk oluşturmuş ancak seyretmekten başka bir şey ellerinden gelmemiştir.
🔸 Bu sırada içlerinden Vedîa bin Âmir onları teselli edebilecek bir haber vermiştir.
🔸 Cahiliye döneminde Hristiyan olan ve Suriye'de bulunan Ebû Âmir er-Râhib, Vedîa'ya bir mektup yazmıştır.
🔸 Ebû Âmir, münafıkların reisi Abdullah bin Übey bin Selûl'ün yakın akrabasıdır.
🔸 Müslümanlara yönelik hileleri nedeniyle Peygamber Efendimiz (sav) tarafından "Ebû Âmir el-Fâsık" dediği bu kişi Bedir Savaşı'na müşriklerle birlikte katılmıştır.
🔸 Uhud Savaşı'nda yine müşriklerin safında yer alan Ebû Âmir, Medinelileri kışkırtarak onları yanına çekmek istemiş; ancak başarılı olamamıştır.
🔸 Sonraki savaşlarda da Müslümanlara yönelik olumsuz tavrını sürdürmüş; Mekke'nin fethinin ardından ise Taif'e sığınmıştır.
🔸 Huneyn Gazvesi ve Taif Seferi sonrasında burada da duramamış ve Suriye'ye gitmiştir.
🔸 Münafıklara işlerini görüşebilecekleri bir mescid yapmalarını söyleyen Ebû Âmir, güçlerinin yettiği ölçüde silah ve mühimmat toplamaları için de haber yollamıştır.
🔸 Bizanslılara giderek oradan asker getireceğini, Resul-i Ekrem (sav) ile ashabını Medine'den çıkaracağını bildirmiştir.
🔸 Mektubunda Bizans valisiyle görüştüğünü söyleyen Ebû Âmir, destek olmaları halinde Bizanslıları Medine'yi kuşatmaya ikna edebileceğini belirtmiştir.
🔸 Münafıklar bu konuyu görüşmek için dikkat çekmeyen bir mekâna ihtiyaç duymuşlar; Vedîa bu mekânı nasıl yapacakları konusunda öneride bulunmuştur.
🔸 Münafıklar, bir mescid inşa ederek cemaate devam etmeyi kolaylaştırdıkları izlenimi uyandıracaklardır.
🔸 Yeni bir mescidin inşasıyla Mescid-i Nebevî ile Mescid-i Kubâ cemaati arasında bir anlaşmazlık çıkarmış olacaklardır.
🔸 Aynı zamanda bu mescid, Ebû Âmir ile gizlice görüşebilecekleri bir mekân olarak kullanılacaktır.
🔸 Münafıklar, Vedîa bin Âmir'in teklifinin kabul edilmesinin ardından kısa sürede Kubâ'da bir mescid yapmışlardır.
🔸 Peygamber Efendimizin (sav) Medine dışında Zûevan denen beldede Tebük Seferi'ne hazırlandığı sırada münafıklardan beş kişilik bir heyet gelmiştir.
🔸 Bu heyet, yağmurlu ve soğuk gecelerde, hasta ya da engelli olan kimselerin namazlarını eda edecekleri bir mescid inşa ettiklerini söylemişlerdir.
🔸 Resulullah'ın kendilerine namaz kıldırarak, bu mescidi ibadete açmasını istemişlerdir.
🔸 Resul-i Ekrem (sav) sefere çıktığını bu nedenle ancak dönüşte orada namaz kıldırabileceğini söylemiştir.