Arama
Peygamberimize 'namaza durmaması emredilen cami: Mescid-i Dırar
İslam tarihinin kırılma noktası olan Hicret'in ardından ensar ve muhacir arasındaki bağ, kardeşlik uygulaması ile pekiştirilmiş; aralarındaki kaynaşma ve dayanışma ile Müslümanlar güç kazanmaya başlamışlardır. Münafıklar, İslam'ın Medine'de güçlenmesi ve yayılmasından rahatsız olmuşlar ve müminlerin Mescid-i Nebevi'de hep birlikte saf tutmalarından huzursuzluk duymuşlardır. Bu nedenle hem müminlerin arasında anlaşmazlık çıkarmak hem de gizli faaliyetlerini rahatça konuşabilmek amacıyla bir mescid inşa etmişler; Resul-i Ekrem'i burada namaz kılmaya çağırmışlardır.
🔸 Münafıklara işlerini görüşebilecekleri bir mescid yapmalarını söyleyen Ebû Âmir, güçlerinin yettiği ölçüde silah ve mühimmat toplamaları için de haber yollamıştır.
🔸 Bizanslılara giderek oradan asker getireceğini, Resul-i Ekrem (sav) ile ashabını Medine'den çıkaracağını bildirmiştir.
🔸 Mektubunda Bizans valisiyle görüştüğünü söyleyen Ebû Âmir, destek olmaları halinde Bizanslıları Medine'yi kuşatmaya ikna edebileceğini belirtmiştir.
🔸 Münafıklar bu konuyu görüşmek için dikkat çekmeyen bir mekâna ihtiyaç duymuşlar; Vedîa bu mekânı nasıl yapacakları konusunda öneride bulunmuştur.
🔸 Münafıklar, bir mescid inşa ederek cemaate devam etmeyi kolaylaştırdıkları izlenimi uyandıracaklardır.
🔸 Yeni bir mescidin inşasıyla Mescid-i Nebevî ile Mescid-i Kubâ cemaati arasında bir anlaşmazlık çıkarmış olacaklardır.
🔸 Aynı zamanda bu mescid, Ebû Âmir ile gizlice görüşebilecekleri bir mekân olarak kullanılacaktır.
🔸 Münafıklar, Vedîa bin Âmir'in teklifinin kabul edilmesinin ardından kısa sürede Kubâ'da bir mescid yapmışlardır.
🔸 Peygamber Efendimizin (sav) Medine dışında Zûevan denen beldede Tebük Seferi'ne hazırlandığı sırada münafıklardan beş kişilik bir heyet gelmiştir.
🔸 Bu heyet, yağmurlu ve soğuk gecelerde, hasta ya da engelli olan kimselerin namazlarını eda edecekleri bir mescid inşa ettiklerini söylemişlerdir.
🔸 Resulullah'ın kendilerine namaz kıldırarak, bu mescidi ibadete açmasını istemişlerdir.
🔸 Resul-i Ekrem (sav) sefere çıktığını bu nedenle ancak dönüşte orada namaz kıldırabileceğini söylemiştir.
🔸 Tebük Seferi dönüşünde ordusuyla Zuevan'da konakladığında münafıklardan bir heyet gelerek Resulullah'ı (sav) mescidlerine götürmek ve namaz kıldırmak istemişlerdir.
🔸 Bu sırada mescid ve onu yapanların gerçek niyetleri ile ilgili ayetler nazil olmuştur:
"Bir de şunlar var ki, zararlı eylemler gerçekleştirmek, inkârcılıklarını pekiştirmek, müminlerin arasına ayrılık sokmak ve daha önce Allah ve resulüne savaş açmış kişi lehine fırsat kollamak üzere bir mescid yapmışlardır. "Amacımız sadece iyi bir şey yapmaktı" diye de yemin edecekler. Allah şahit, onlar kesinkes yalancıdırlar.
Orada asla namaza durma! Daha ilk günden takva temeli üzerine kurulan mescid ise namaz kılman için elbette daha uygundur; burada gerçekten arınmak isteyen adamlar vardır. Allah da arınmaya çalışanları sever.
Binasını Allah'a saygı ve O'nun hoşnutluğunu kazanma temeli üzerine kuran mı daha iyidir yoksa binasını kaymak üzere olan bir uçurumun kenarına kurarak onunla birlikte cehennem ateşine yuvarlanan mı? Allah hakkı çiğneyenleri doğru yola iletmez.
Onların kurduğu bina, yürekleri paramparça olmadığı (yaşadıkları) sürece içlerinde bir huzursuzluk kaynağı olmaya devam edecektir. Allah her şeyi bilmekte ve hikmetle yönetmektedir."
🔸 Nazil olan ayetlerde mescidi inşa edenlerin gerçek niyetleri bildirilmiş, onların müminlere zarar vermek istedikleri haber verilmiştir.
🔸 Hakkı inkâr etmek, müminlerin arasına nifak tohumları sokmak istedikleri Allah ve Resulüne (sav) karşı savaşmış olan Ebû Âmir'i bekledikleri belirtilmiştir.
🔸 Gayelerinin iyilik olduğuna yemin dahi edebilecekleri ancak onların yalancı oldukları vurgulanmıştır.
🔸 Bu nedenle Peygamber Efendimize (sav) Mescid-i Dırâr'da asla namaza durmaması emredilmiştir.
🔸 Resulullahın (sav) takva üzerine kurulan mescidde yani Mescid-i Kubâ veya Mescid-i Nebevî'de namaz kılmasının daha iyi olacağı bildirilmiştir.