Arama
Peygamberimizin en büyük destekçilerinden Hz. Abbas
Peygamber Efendimizin amcalarından olan Hz. Abbas, İslam'ın yayılmaya başladığı ilk günlerde Müslüman oldu. Geniş bir nüfuza sahip olan Hz. Abbas, Müslümanları himaye edebilmek için İslam'ı kabul ettiğini açığa vurmadı. Öyle ki, Mekkeli müşriklerin Müslümanlarla ilgili karar ve davranışlarını Resul-i Ekrem'e ulaştırmak maksadıyla kasten hicret etmedi. Köle azat etmeyi seven, maddi servetiyle de İslam'a pek çok hizmette bulunan Hz. Abbas'ı Peygamberimiz çok severdi.
Böylece İslamiyet'in tebliğini müsamaha ile karşıladığını göstermiş oldu. Bedir Savaşı'nda müşriklerin safında yer almak zorunda kalan Abbas, bu savaşta esir düştü.
Kendisinin ve diğer akrabalarının fidyelerini ödeyerek Mekke'ye döndü.
Hayber'in fethini Resulullah'ın ona müjdelemesi, ikisi arasında gizli bir haberleşmenin öteden beri devam edegeldiğini göstermektedir.
Mekke'nin fethi için yapılan hazırlıklar tamamlandıktan sonra Müslüman olduğunu açığa vurması, onun gizli ve son derece önemli bir görevi üstlenmiş olduğunun bir başka delili sayılmalıdır.
Böylece İslam ordusunun tekrar derlenip toparlanmasına ve düşmanı bozguna uğratmasına yardımcı oldu.
Hz. Peygamber'in son hastalığında onun vefat etmek üzere olduğunu anlayan Abbas, devlet idaresinin geleceği konusunda endişeye kapıldı.
Hz. Ayşe'nin rivayetine göre, Ali bu teklifi yerinde bulmayarak Resulullah'ın kendileri aleyhinde kanaat belirtmesi halinde artık devlet idaresini kimsenin onlara vermeyeceğini söyledi.
Hz. Abbas, Resûl-i Ekrem'in vefatından sonra Hz. Fâtıma ile birlikte Halife Ebû Bekir'e giderek Peygamber'in Fedek'teki topraklarıyla Hayber'deki hissesini almak istedi.
Peygamber Efendimiz, amcası Hz. Abbas'ı sever, kendisinden sadece iki veya üç yaş büyük olmasına rağmen, "İnsanın amcası babası gibidir" diyerek ona saygı gösterirdi.
Ayrıca onu, "Kureyş'in en cömerdi ve akrabalık bağlarına en çok riayet edeni" diye övmüş, Hz. Abbas'ı incitenlerin kendini incitmiş olacaklarını söylemiştir.