Arama
Peygamberimizin Hicret'ten sonra Medine'de gerçekleştirdiği faaliyetler
Peygamber Efendimiz ve müminler, Allah'a iman etmeleri ve İslam dinini kabul etmeleri nedeniyle Mekke'deki müşriklerden pek çok zulüm gördüler. Resul-i Ekrem'in İslam'ı tebliğinden itibaren başlayan bu tavır, her geçen gün şekil değiştirdi ve hem Peygamberimize hem de ashabına gösterilen eziyetler gün geçtikçe daha da arttı. Bunun üzerine Peygamberimiz ve ashabı, Medine'ye göç etti; bu olay, İslam tarihinin en önemli dönüm noktası oldu. Hicret, İslam dininin güçlenmesini, daha geniş kitlelere yayılmasını, siyasi ve idari manada yenilikleri beraberinde getirdi. Peygamberimizin Hicret'ten sonra Medine'de gerçekleştirdiği faaliyetleri derledik.
🔸 Siyasî açıdan Hicret, büyük bir değişime imkân sağlamıştı.
🔸 Mekke'deki müşriklerin baskıları karşısında pek çok eziyet ve işkenceye maruz kalan Müslümanlar hicret sayesinde güç bulmuş ve Peygamberimizin önderliğinde bir devlete kavuşmuşlardı.
🔸 Hicret'ten sonra Yesrib şehrinin adı, "fesat" anlamındaki bir kökten geldiği için Resûl-i Ekrem tarafından "hoş ve güzel" mânasında Taybe veya Tâbe'ye çevrildi.
🔸 Daha çok da Medînetü'r-Resûl yahut Medîne-i Münevvere adıyla anılarak Müslümanların kurdukları devletin ilk başşehri oldu ve bu konumunu Hz. Osman'ın şehid edildiği tarihe kadar korudu.
🔸 Ayrıca Resul-i Ekrem, Hz. İbrahim'in hareminden (Mekke) sonra bu yeni merkezin de harem olmasını Allah'tan niyaz etmiş, niyazının kabulü üzerine de şehrin doğusundaki Harretüvâkım ve batısındaki Harretülvebere ile güneydeki Âir (Ayr) ve kuzeydeki Küçük Sevr dağları arası şehrin harem sınırı olarak kabul edilmişti.
🔸 Resûl-i Ekrem, Mekke'nin fethinden sonra ensara karşı vefa duygusuyla hareket edip Medine'yi bırakmamış ve vefatında Mescid-i Nebevî'deki hücre-i saâdetine defnedilmiştir.
🔸 Hicretten sonra Peygamber Efendimiz, İslam devletinin kuruluşunu ilan etmiş ve diplomatik temaslarına hemen başlamıştı.
🔸 Yahudileri de içine alacak şekilde devletin ilk anayasasının belirlenmesini ve civardaki kabilelerle antlaşmalar yapılmasını bu çerçevede değerlendirmek gerekir.
🔸 Neticede Hicret'in 6'ncı (628) yılında yapılan Hudeybiye Antlaşması ile daha önce Müslüman varlığını reddeden Kureyş de İslam devletinin mevcudiyetini kabullenmek mecburiyetinde kalmıştı.
🔸 Resûl-i Ekrem, devletin teşkilâtlandırılması için gereken bütün çalışmaları en kısa zamanda tamamlamaya çalıştı.
🔸 Henüz Hicret'in birinci yılı dolmadan can ve mal güvenliğini sağlamak üzere çevreye silahlı birliklerin gönderilmesi de bunu gösterir.