Arama
Peygamberimizin ibadet hayatı
Alemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimizin bizzat yaptığı ibadetler, İslam ilminin ve hükümlerin bir dayanağını oluşturur. Kulluk şuuru en yüksek seviyede olan Efendimiz (sav), Allah'ı görüyormuşçasına ibadet edilmesi gerektiğini ümmetine tavsiye ederdi. Hz. Peygamber (sav), gündelik yaşamının bir kısmını ibadetlere, bir kısmını kendisinin ve Müslümanların işlerine, bir kısmını ise aile işlerine ayırarak ölçü ve dengeyi sağlardı. Peki, Efendimizin nafile ibadetleri nelerdi? İşte Peygamber Efendimizin (sav) dilinden düşürmediği dualar eşliğinde, Müslümanlara örnek olan ibadet hayatı...
"Sabrederek ve namaz kılarak (Allah'tan) yardım dileyin. Şüphesiz namaz, Allah'a derinden saygı duyanlardan başkasına ağır gelir."
Bakara Suresi, 45. ayet
Peygamberimiz gündüz de nafile namazlarını eda ederdi. Camiye girdiğinde tahiyyetü'l-mescid namazını kılardı. Nitekim Efendimiz (sav) "Sizden biriniz mescide girdiğinde oturmadan iki rek'at namaz kılsın." buyurdu.
Kıldığı nafile namazlardan biri de evvabin idi. Resûl-i Ekrem'den (sav) bu namaz için şöyle buyurdu: "Kim akşam namazından sonra kötü söz söylemeksizin altı rekât namaz kılarsa, bu kendisi için on iki senelik ibadete denk tutulur." Bu namazların yanı sıra Hz. Peygamber'in, kuşluk namazı kıldığı da bilinir.
Okunuşu: "Allâhümme ahsente halkî fe ahsin hulükî."
Anlamı: "Allah'ım! Yaratılışımı güzel yaptın, ahlâkımı da güzelleştir."
(İbn Hıbbân, Ed'ıye, No: 959)
Bu duada Peygamber Efendimiz (sav)'in yaradışını mükemmel oluşunu dile getirerek ahlakının da aynı şekilde güzel olmasını istemektedir. Peygamberimiz (sav)'in, ahlakının güzel ve mükemmel olduğu Kur'ân'da bildirilmiştir. (Kalem, 68/4) Bu duada aynı zamanda ahlâkın değişkenliğine, iyi yönde değişmesi için çaba gösterilmesi ve bu konuda Allah'tan yardım istenilmesi gerektiğine işaret edilmektedir.
"Şüphesiz ki Allâh ve melekleri, Peygamber'e (çokça) salât ederler. Ey mü'minler! Siz de O'na salevât getirin ve tam bir teslîmiyetle selâm verin!"
Ahzâb Suresi 56. ayet
Peygamber Efendimiz (sav) kulluk şuuru en yüksek seviyede bir insandı. Allah'ı görüyormuşçasına ibadet edilmesi gerektiğini ümmetine tavsiye ediyordu.
İman, ibadet, ahlâk davranışlarının bütünlüğüne devamlı işaret ederdi. Çünkü imanın anlam ve lezzetini, onu ibadet ve güzel davranışlarla desteklediğinde yakalayabilirdi.
Müminler günlük hayatlarında iman ve ibadet ölçüleriyle yaşamalıydı. Hz. Peygamber öyle iman ve ibadet etti, öyle de yaşadı.
Peygamber Efendimiz (sav) namazın, bir kimsenin evinin önünden akan bir ırmakta günde beş defa yıkanmasının bütün kirleri arıttığı gibi, mümini hata ve günahtan, gizli ve açık çirkinliklerden temizlediğini buyurdu. Kur'an'da da namazın kötülük ve çirkinliğe engel olduğu bildirilir.
Okunuşu: "Allâhümmeğfir-lenâ verhamnâ verda 'annâ ve tekabbel minnâ ve edhılnel-cennete ve neccinâ minennâri ve eslıh-lenâ şe'nenâ küllehû."
Anlamı: "Allah'ım! Bizi bağışla, bize merhamet eyle, (ibadetlerimizi, hayır ve hasenatımızı, dualarımızı) kabul eyle, bizi cennete koy, bizi cehennemden azat eyle, bütün işlerimizi ıslah eyle."
(İbn Ebî Şeybe, Dua, 135, No: 29342)
Bu duasında Peygamberimiz (sav), yüce Allah'tan yedi istekte bulunmuştur: Mağfiret, merhamet ve Allah'ın rızası, ibadetlerinin kabul olması, cennete girebilme ve cehennemden korunma, işlerinin düzgün olması.
Rasûl size ne verdiyse onu alın! Size neyi yasakladıysa ondan da kaçının ve Allâh'tan korkun! Çünkü Allâh'ın azâbı şiddetlidir.
(Haşr Suresi, 7. ayet)
Gece namazında kıyamda uzun sûreleri okuduğu olurdu. Bunlar Bakara, Nisâ, Âl-i İmrân gibi sûreler olup, rükû ve secdeleri de uzun tutardı.
Âyetlerin derin anlamları üzerinde düşünürdü. Namazların peşinden sık sık veciz dualar yapar, Allah Teâlâ'yı zikreder, bol bol tövbe ve istiğfar ederdi. Peygamber Efendimiz (sav) cenaze namazı da kıldı ve kıldırdı.