Arama
Peygamberimizin ibadet hayatı
Alemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimizin bizzat yaptığı ibadetler, İslam ilminin ve hükümlerin bir dayanağını oluşturur. Kulluk şuuru en yüksek seviyede olan Efendimiz (sav), Allah'ı görüyormuşçasına ibadet edilmesi gerektiğini ümmetine tavsiye ederdi. Hz. Peygamber (sav), gündelik yaşamının bir kısmını ibadetlere, bir kısmını kendisinin ve Müslümanların işlerine, bir kısmını ise aile işlerine ayırarak ölçü ve dengeyi sağlardı. Peki, Efendimizin nafile ibadetleri nelerdi? İşte Peygamber Efendimizin (sav) dilinden düşürmediği dualar eşliğinde, Müslümanlara örnek olan ibadet hayatı...
"Ey Muhammed! Onların dediklerine sabret; güneşin doğmasından ve batmasından önce Rabbini hamd ile tesbih et. Gece saatlerinde ve gündüzleri de tesbih et ki, Rabbinin rızâsına eresin"
(Tâhâ 130. ayet)
Yüce Allah, Kur'an-ı Kerîm'de Hz. Peygamber'e hamd, tesbih, secde, ibadet, kulluk, ibadette sabır gibi hususlarda bazı emir ve yükümlülükler verdi. Ayrıca bazı ibadetlere işaretle Resûl-i Ekrem'den onları yerine getirmesini istedi.
Kur'an-ı Kerim'deki ayetlerde Hz. Peygamber'in şahsında bütün Müslümanlara yönelik bir kısım emir ve tavsiyeler bulunurdu. Nitekim pek çok ayet-i kerimede de namaz, bütün müminleri kapsayacak tarzda bazen tek olarak, çoğu yerde de zekâtla birlikte emredildi.
Okunuşu: "Allâhümme kanni'nî bimâ razektenî ve bâriklî fîhi ve ahlif 'aleyye külli ğâibetin-lî bihayr."
Anlamı: "Allah'ım! Bana verdiğin rızık konusunda beni kanaat sahibi yap ve o rızkımı bereketli kıl. Zayi olan her nimetin daha hayırlısını bana ihsan eyle."
(Hâkim, De'avât, No:1878)
Bu duasında Peygamberimiz, kendisine rızık vermesini, rızkını bereketli yapmasını, tükettiği nimetin yenilerini ve daha iyilerini vermesini ve kendisini kanaatkâr yapmasını Allah'tan istemektedir.
"Ey bürünüp sarınan (resulüm), kalk ve (insanları) uyar. Sadece Rabbini büyük tanı, kalbini tertemiz tut. Kötü şeyleri terke devam et"
(Müddessir Suresi, 1-5. ayetler)
Müddessir suresindeki âyetlerin nüzulünden sonra Hz. Peygamber (sav), Cebrail'in tarifiyle abdest alıp namaz kıldı.Daha sonra Hz. Hatice'ye de abdest aldırıp namaz kıldırdı. Bu dönemde namaz, sabahın erken ve akşamın geç vaktinde olmak üzere günde iki vakitte ikişer rek'at olarak kılınırdı. İlk namazda Cebrail, sabahleyin Kâbe civarında Hz. Peygamber'e imamlık yaptı. Daha sonra namazlar Hz. Peygamber'in imametiyle devam etti.
Hemen ilk gün akşam vaktine cemaat olarak Hz. Hatice, ertesi gün Hz. Ali katıldı. Hz. Ali, akşamleyin Hz. Peygamber ile Hz. Hatice'yi namaz kılarken görmüş, davete uyarak ertesi gün o da büyük bir çocuk iken cemaate katılmıştı. Daha sonra Zeyd b. Hârise ve Hz. Ebû Bekir bu cemaate eklendi.
Peygamber Efendimiz (sav) en çok şöyle dua etmiştir:
Okunuşu: "Allâhümme Rabbenâ âtinâ fid-dünyâ hasenetevve fil-âhırati haseneh. Ve kınâ azâben-nâr."
Anlamı: "Ey Allah'ım! Ey Rabbimiz! Bize dünyada iyilik, güzellik ve nimet ver, ahirette de iyilik, güzellik ve nimet ver ve bizi ateş azabından koru."
(Buhârî, De'avât, 55)
"Allâhümme" kelimesinden sonraki kısım, Bakara sûresinin 201. ayetidir. Duada "Allah" ve "Rab" isimleri zikredilerek iki şey istenmiştir; biri dünya ve ahirette "ihsân", ikincisi "ateş azabından korunma."
(Ey Rasulüm!) Şüphesiz ki Sen, yüce bir ahlak üzeresin!
Kalem suresi, 4. ayet
Dinin direği namazın İslam'da önemi başın vücuttaki yeri gibidir.
Günde beş vakit belirli şekillerle yerine getirilen namaz, İslam'ın şartlarından biridir. Allah Resulü de namazı, "dinin orta direği" olarak nitelendirdi.
Efendimiz (sav), ashabına öğrettiği namazı herkesten çok eda etti. Öyle ki Hz. Aişe'nin rivayetine göe Hz. geceleri ayakları şişinceye kadar ayakta durup ibadet ettiği olurdu.