Arama
Peygamberimizin iltifatına mazhar olan 3 sahabi
Sahabeler, Peygamber Efendimizin (sav) terbiyesi altında yetişmiş, onun meclisinde bulunmuş, sohbetinin tadına varabilmiş kişilerdi. Allah Resulü'ne (sav) hizmet etmede adeta yarışırlardı. Bunlardan bazıları vardı ki Resulullah (sav) onlarla övünür, kendilerine hayır duaları ederdi. Sizler için Peygamber Efendimizin (sav) iltifatına mazhar olan 3 sahabe; Hassan bin Sabit, Enes bin Malik, Üsame bin Zeyd ve onlar için yaptığı duaları derledik.
📌 Mekke fethedildiğinde Peygamber Efendimiz ile birlikte Beytullah'a giren Üsâme, Huneyn Gazvesi'nde, ilk başlarda uğranılan yenilgi üzerine kaçmayıp Peygamber Efendimizin yanında kalan çok az sayıdaki sahabe arasında yer aldı.
📌 Üsâme Veda haccı sırasında da Bilâl-i Habeşî ile Hz. Peygamberin yanında yer aldı. Biri Allah Resul'ünün devesinin yularını tutuyor, diğeri elbisesiyle gölge yaparak onu güneşten koruyordu.
➡️ Hz. Peygamber'in birçok seferde Üsame'yi devesinin terkisine aldığı rivayet edilir. Bu durum Allah Resulü'nün ona gösterdiği bir sevginin yansıması olarak yorumlandı.
📌 Üsâme b. Zeyd, Hz. Peygamber tarafından görevlendirildiği bir seriyyede düşman safında Müslümanlara karşı savaşan bir kişiyi öldürmek üzere iken muhatabı yüksek sesle kelime-i şehadet getirdi. Fakat Üsâme yine de bu adamı öldürdü. Medine'ye dönüldükten sonra durum Hz. Peygamber'e iletildiğinde, Üsâme'yi çağırdı. Kendisine niçin böyle davrandığını sordu. Üsâme ise; "Ey Allah'ın Rasûlü! O, gerçekten iman etmemişti, ölümden kurtulmak için böyle söylemişti" dediğinde Allah Rasûlü ona "Kalbini yarıp baktın mı?" cevabını vererek yapılan davranışı onaylamadığını bildirdi.
➡️ Bu hadiseden dolayı çok pişmanlık duyan Üsâme bundan sonra kelime-i şehadet getiren hiç kimseyi öldürmeyeceğine dair söz verdi. Üsâme böyle bir hata yaptığı ve Resulullah'ı üzdüğü için kendini affedemeyerek "Keşke daha önce değil de bugün Müslüman olsaydım" dedi.
📌 Hz. Peygamber, vefatına yakın bir dönemde Suriye bölgesine göndermek üzere bir ordu hazırlattı. Üsame; Ebu Bekir, Ömer, Ebu Ubeyde, Sa'd b. Ebî Vakkas ve Saîd b. Zeyd gibi sahabenin önde gelen isimlerinin bulunduğu orduda Peygamber Efendimiz tarafından komutan tayin edildi. Bu arada Üsâme, 18 veya 20 yaşındaydı.
📌 Müslümanlardan bir kısmı, Ebu Bekir, Ömer gibi sahibelerin bulunduğu orduya "Peygamber, ilk muhacirlere bir çocuğu komutan tayin etti!" diyerek onun hakkında konuşmaya ve eleştirmeye başladı.
📌 Bunları duyan Hz. Peygamber mescide gitti; Zeyd bin Hârise'yi Mûte Savaşı için kumandan tayin ettiği günleri hatırlatarak, "Daha önce onun babasını kumandan tayin etmeme de karşı çıkmıştınız. Babası kumandanlığa nasıl lâyıksa oğlu da lâyıktır" diyerek itirazların yersizliğini belirtti (İbn Sa'd, II, 190).
➡️ Resûl-i Ekrem'in Mûte Savaşı'nda şehit olanların intikamının alınması için hazırladığı bu ordu onun rahatsızlığı ve vefatı dolayısıyla yola çıkamadı. Peygamber Efendimiz vefat ettiğinde Üsâme, Hz. Ali ile birlikte onun yıkanıp kefenlenmesiyle ilgilendi. Hz. Peygamber'in bedenini kabre indirenler arasında yer aldı.
📌 Enes bin Malik, Peygamber Efendimizin Mekke'den Medine'ye hicret etmesinden on yıl önce doğdu. Ensar'dan, Hazrec kabilesindendi. Ekşi bakla toplayan Enes bin Malik'e Efendimiz tarafından Ebu Hamza künyesi verildi. Hz. Peygamber'e on yıl hizmet eden ve en çok hadis rivayet eden Enes bin Malik, "Hâdimü'n-Nebî" lakabıyla da anılırdı.
📌 Enes bin Malik on yaşında iken Resulullah Medine'ye hicret etti. Efendimizi heyecanla karşılayan Müslümanlar arasında Enes bin Malik de bulunuyordu.
➡️ Medine'de Efendimize hizmet etme, O'na hediye vermede Müslümanlar arasında hayırlı bir yarış vardı. Enes bin Malik'in annesi Ümmü Süleym, yoksuldu ve Efendimiz'e hediye verememenin hüznünü yaşıyordu. Bir gün oğlunun elinden tutarak Hz. Peygamber'in huzuruna geldi. "Ya Rasulullah, ben fakir bir kimseyim. Sizlere yardım edecek bir şeyim yok. Bu oğlumdur, yardım etmek ve hizmetinizde bulunmak üzere sizlere bırakıyorum. Onu kabul ediniz" dedi.
📌 Efendimiz, Ümmü Süleym'in bu talebi kırmadı. Enes bin Malik bu andan itibaren Hz. Peygamber (sav)'in vefatına kadar on yıl boyunca hizmetinde bulundu. Sahabe, Efendimizin hizmetinde bulunduğu bu süreyi şöyle anlattı:
➡️ "Yapmadığım bir şey için Rasulullah (sav): 'Bunu niçin yapmadın?' demezdi. Yaptığım bir şey için de Rasulullah (sav): 'Bunu niçin böyle yaptın?' demezdi." (Müslim 2309/51)