Arama
Rahip Bahira hikayesi: Hz. Muhammed'in peygamber olduğunu anlayan rahip...
Ehl-i Kitap olarak adlandırılan Yahudi ve Hristiyanlara son peygamberin müjdesi verilmiş; onun sahip olduğu özellikler, vahiy ve peygamberler aracılığıyla kendilerine bildirilmiştir. Nitekim Resul-i Ekrem Efendimizin sahip olduğu özellikler, nübüvvetten önce gerçekleşen bazı mucizeler, bu duruma işaret eden hadiselerdendir. Peygamberimiz, çocuk yaşta amcası Ebu Talib ile birlikte bir ticaret kervanıyla Suriye'ye gelmiş; burada Bahira adlı bir rahip, onun nübüvvet mührüne sahip olduğunu görmüş ve iyi bakılıp himaye edilmesini öğütlemiştir.
🔸 Bir başka rivayette, Hz. Muhammed'in (sav) Hz. Ebubekir ve Hz. Bilal'in de bulunduğu ticaret yolculuğunda karşılaştığı rahipten bahsedilir.
🔸 Ancak bu rahip Bahîrâ değil; onun halefi olan Nestûrâ'dır ve bazı kaynaklarda bu iki hadisenin karıştırılarak tek bir vaka gibi anlatıldığı bildirilmiştir.
🔸 Öte yandan Müslüman olmayan bu iki rahibin fetret ehlinden; yani iki peygamber arasında hak dine davetin kesintiye uğradığı dönemden sayılması gerektiği belirtilir.
🔸 İsmi Bahîrâ olan bir başka şahısın, Cafer bin Ebu Talib ile Müslümanların ilk hicret ettikleri yer olan Habeşistan'dan gelerek İslam'ı kabul eden biri olduğu zikredilir.
🔸 Rahip Bahîrâ olayı, Ortaçağ boyunca Hristiyanlar tarafından istismar edilen bir konu olmuştur.
🔸 Hristiyan dünyasının bu tutumu, Resul-i Ekrem (sav), Kur'an-ı Kerim ve tüm Müslümanların aleyhine yönlendirilmesi günümüze kadar ulaşmıştır.
🔸 Ehl-i Kitap'ın Hz. Muhammed'in (sav) peygamber olacağı ile ilgili kendi kitaplarında yer alan rivayetlerin, Hristiyanlıktan dönen Müslümanlar tarafından uydurulduğunu iddia etmişlerdir.
🔸 Hristiyan dünyasındaki bu ithamlardan rahatsız olan bazı Müslüman âlimler de Bahîrâ hadisesi ile ilgili rivayetin sahih olmadığını belirtmişlerdir.
🔸 Buna delil olarak râvilerin hiçbirisinin olayı görmemesi, Abdurrahman bin Gazvân'ın "münker" hadisler rivayet ettiği, sahabi Ebû Mûsâ el-Eş'arî'nin bu olayı görmesine imkân bulunmadığı öne sürülmüştür.
🔸 Öte yandan bu olayın kabul ya da reddedilmesinin Resul-i Ekrem Efendimizin (sav) şahsiyeti ve İslam dini açısından herhangi bir öneminin olmadığı ifade edilmiştir.