Arama
Sabrı ile insanlığa örnek gösterilen Hz. Eyyub
Hz. Eyyub, Kur'an-ı Kerim'de adı geçen peygamberlerden biridir. Sabrı ve tahammülü ile insanoğluna örnek olmuş; onun bu özelliği ayet ve hadislerde vurgulanmıştır. Hz. Eyyub takva sahibi, yoksullara karşı merhametli, dulları ve yetimleri kollayan, misafire ikram eden, yolcunun yardımına koşan, Allah'ın verdiği nimetlere şükreden bir kuldur. Büyük bir hastalığa yakalanmış; sabır ve metanet göstererek sadece içinde bulunduğu durumu "Bu dert bana dokundu, Sen merhametlilerin en merhametlisisin" duası ile Rabbine arz etmiştir.
Ebû Hüreyre'nin rivayet ettiği başka bir hadise göre Hz. Eyyûb çıplak olarak yıkandığı bir sırada üzerine altın çekirgeler dökülmüş, bunları avuç avuç alıp elbisesinin içine koymaya başlamış, bunun üzerine rabbi ona, "Şu gördüğünden seni müstağni kılmamış mıydım?" diye nida edince Eyyûb, "Evet, senin izzetine yemin olsun ki bana çok şey verdin, fakat senin bereketinden müstağni kalamam" demiştir.
Rivayete göre Hz. Eyyûb hastalanmadan önce 70, iyileştikten sonra da 70 yıl yaşamıştır. Onun bütün ömrünün 93 yıl olduğu da nakledilir.
Ahd-i Atîk'te yer alan, Hz. Eyyûb'un başına gelen musibetlere önceleri büyük bir sabır ve tevekkülle katlanıp rabbine hamdederken daha sonra isyan ettiğine dair ifadeler İslâm'ın nübüvvet anlayışına aykırıdır.
Zira İslâm inancına göre peygamberlerde bulunan temel özelliklerden biri de ismet vasfıdır ki büyük küçük bütün günahlardan, küfür ve şüpheden, yalandan uzak olmaları demektir.
Esasen Kur'an-ı Kerim'de Hz. Eyyûb'un sadece içinde bulunduğu durumu dua şeklinde rabbine arzettiği belirtilmiş olup isyan ettiğine ve günahkâr olduğuna dair herhangi bir bilgi mevcut değildir.
Aksine Allah'ın onu sabreden bir kimse olarak bulduğu, onun çok iyi bir kul olduğu ve daima Allah'a yöneldiği şeklindeki açıklamalar Kur'an-ı Kerim'in Ahd-i Atîk'teki bilgileri doğrulamadığını gösterir.
Ayrıca Hz. Eyyûb'un hastalığının, insanları kendisinden nefret ettirecek kadar ağır ve tiksindirici olduğu yolundaki Yahudi menşeli bilgileri bir peygamberin saygınlığı ve sosyal prestijiyle bağdaştırmak mümkün değildir. Kur'an'da ve güvenilir hadis kaynaklarında bu tür bilgiler de bulunmamaktadır.
Diğer İslâmî kaynaklarda geçen bu yöndeki mâlûmat ise tamamen İsrâilî kaynaklardan intikal etmiştir.