Arama
Vakıa Suresi Arapça ve Türkçe okunuşu... Vakıa Suresi Türkçe anlamı... Vakıa Suresi konusu nedir?
Kur'ân-ı Kerîm'in elli altıncı sûresi olan vakıa, adını ise birinci ayette yer alan ''elvakıa'' kelimesinden almıştır. Mekke döneminde indirilen sure, Müslüman alemi için mühim bir yere sahiptir. Bu sebeple müminler; Vakıa Suresi anlamı nedir? Vakıa Suresi Türkçe ve Arapça okunuşu nasıldır? Vakıa Suresi konusu nedir? Vaka Suresi'nin meali, Vaka Suresi'nin fazileti, Vaka Suresi oku! gibi başlıkları internette sıklıkla araştırıyor. İşte Vaka Suresi okunuşu ve anlamı…
81. Şimdi siz bu sözü mü küçümsüyorsunuz?
82. Rızkınıza karşılık şükrü, onu yalanlamakla mı yerine getiriyorsunuz?
83. Can boğaza dayandığında,
84. Siz (o can çekişen kimseye) bakar durursunuz.
85. Biz ona sizden yakınız, fakat siz görmezsiniz.
86. Eğer siz hesap ve ceza görmeyecekseniz,
87. Onu (çıkmak üzere olan canı) geri çevirsenize! İddiânızda doğru sözlü iseniz.
88. O (ölen kişi Allah'a) yaklaştırılanlardan ise,
89. Ona rahatlık, güzel rızık ve Naîm cenneti var.
90. Eğer sağcılardan ise,
91. "Ey sağcı! Sağcılardan sana selâm!" denir.
92. Amma yalanlayıcı sapıklardan ise,
93. İşte ona kaynar sudan bir ziyafet,
94. Ve cehenneme atılma vardır.
95. Kesin gerçek budur işte.
96. Çok büyük olan Rabbinin adını tesbih et!
Vâkıa sûresi, Resûl-i Ekrem'e diğer peygamberlere verilen ilâhî kitaplara Kur'an'dan tekabül eden sûre gruplarından fazla olarak inzâl edilen "mufassal" sûreler içinde yer alır.
Abdullah b. Abbas'tan rivayet edildiğine göre Hz. Ebû Bekir, Resûlullah'a erken sayılacak bir yaşta saçlarına ak düşmesinin sebebini sorunca o da,
"Beni Hûd, Vâkıa, Mürselât, Amme yetesâelûn ve İze'ş-şemsü küvvirat sûreleri ihtiyarlatmıştır" cevaben vermiştir (Tirmizî, "Tefsîr", 56/6; İbrâhim Ali es-Seyyid Ali Îsâ, s. 322).
Bu sûrelerin ilkinin geçmiş peygamberlerin çetin mücadelelerinden, diğerlerinin kıyametin kopması ve âhiret hallerinden bahsetmesi dikkat çekicidir. Hz. Peygamber'in sabah namazlarında Vâkıa sûresini okuduğuna dair rivayet sahih kabul edilmiştir. (Müsned, V, 104; a.e.)