Arama
Zemzem suyunun tarihi ve hikayesi: Hz. Hacer, Hz. İbrahim, Hz. İsmail ve Zemzem suyu...
Hz. İbrahim, Allah'tan aldığı emir doğrultusunda Hz. Hacer ve oğlu Hz. İsmail'i o dönemde çorak bir belde olan Mekke'ye götürüp bırakmıştır. Hz. İbrahim'in bıraktığı su ve erzak bitmiş; Hz. Hacer ıssız Mekke vadisinde oğlu Hz. İsmail'in susuzluktan ölmesinden korkmuş ve telaşa kapılmıştır. Endişeyle Safa ve Merve tepeleri arasında su aramaya başlamış ve bu gidiş gelişlerin sayısı yediye ulaştığında bir ses işitmiştir. Baktığında, Cebrail tarafından kazılan topraktan su kaynadığını görmüş; bu suyu bir yandan su kabına doldurmaya bir yandan da etrafını çevrelemeye çalışmıştır. Peygamberimiz ona rahmet okumuş ve "eğer suyun önünü kapatmasaydı zemzem şarıl şarıl akıp giden bir ırmak olurdu" buyurmuştur.
🔸 Zemzem suyu, toprak üstünde akan bir kaynaktır ve bir kuyu haline getirilmesi Hz. İbrahim tarafından gerçekleştirilmiştir.
🔸 Kuyunun açılmasının ardından Hz. Hacer, oğlu Hz. İsmail ile beraber bu kuyunun çevresinde yaşamaya başlamıştır.
🔸 Öte yandan Zemzem suyunun varlığı, Mekke'de yaşam emarelerinin de görülmesini sağlamıştır.
🔸 Yemen ile Suriye arasında seyahat edenler Zemzemi fark etmişlerdir.
🔸 Aslen Yemenli olan Cürhümlülerden bir kafile, yolculukları sırasında Mekke'nin olduğu yerde mola vermişler ve biraz uzakta kuşların uçuştuğunu görmüşlerdir.
🔸 Bu durumun bir su kaynağına delalet ettiği düşüncesiyle iki kişiyi oraya göndermişlerdir.
🔸 Suyun varlığına dair bilgi sahibi olan Cürhümlüler, Mekke'ye yerleşme kararı almış ve Hz. Hacer'e başvurmuşlardır.
🔸 Hz. Hacer, Zemzemden faydalanmaları ile birlikte su üzerinde hak etmemeleri şartını belirterek, Mekke'ye yerleşmelerine izin vermiştir.
🔸 Böylece Zemzem, Mekke'ye ilk yerleşime zemin hazırlamış; Hz. İbrahim ve oğlu Hz. İsmail tarafından temelleri yükselen Kâbe ile bütünleşmiştir.
🔸 Mescid-i Haram'ın mukaddes mekânlarından biri haline gelen Zemzemden daha sonra hac ve umre ibadetleri için Mekke'ye gelenler çokça faydalanmıştır.
🔸 Zemzem, yalnızca Mekke'nin değil aynı zamanda Kâbe'nin kuyusu ve bütünleyicisi olarak görülmüştür.
🔸 Zaman içinde Mekke'de sayıları artan Cürhümlüler, bir müddet sonra Hz. İbrahim ve oğlu Hz. İsmail'in sünnetini terk etmişlerdir.
🔸 Beytullah'a saygısızlık göstermeye başlamışlar, dışarıdan Mekke'ye gelenlere kötü davranmışlardır. Rivayete göre bu nedenle zemzem bir süre sonra çekilmiştir.
İbn Hişâm, I, 132
🔸 Cürhümlüler, Arim seli nedeniyle bölgeye gelen Huzâa ve onların destekçisi Kinaneoğulları ile bir mücadeleye girişmiş ve yenilgiye uğramışlardır.
🔸 Ardından Hacerülesved'i yerinden sökmüşler ve bir yere gömmüşler; içine kıymetli eşyalar atılan Zemzem kuyusunu kapatarak yerini belirsiz duruma getirerek Yemen tarafına gitmişlerdir.
🔸 Asırlarca üzerinden sel suları geçen Zemzem kuyusu, zamanla tamamen kapanmış ve yeri bilinmez olmuştur.
🔸 Zemzem kuyusu, Kureyş'in reisi, Resul-i Ekrem Efendimizin (sav) dedesi Abdülmuttalib tarafından ortaya çıkarılmıştır.
🔸 Rivayete göre Abdülmuttalib'e Mescid-i Harâm'da karınca yuvasının yakınında bulunan Zemzem kuyusunu kazması emredilmiştir.
🔸 Abdülmuttalib, Mekkelilerin o dönemde kurban yeri olarak kullandıkları İsâf ve Nâile putları arasındaki bu yeri kazmaya başlamıştır.
🔸 Putlara zarar gelmesi endişesiyle Kureyşlilerden tepki gören Abdülmuttalib, baskılara karşı gelmiş ve Kureyşliler onun bu kararlı tutumu üzerine direnmekten vazgeçmişlerdir.
🔸 Abdülmuttalib, hayatta olan tek oğlu Hâris'in de yardımıyla Zemzem kuyusunu ortaya çıkarmıştır.
🔸 Kuyunun çevresinde gerçekleştirdiği onarım sırasında Kureyşliler, Abdülmuttalib'i rencide etmişlerdir.
🔸 Bunun üzerine Abdülmuttalib savunmasız kalmış; eğer on erkek çocuğu dünyaya gelirse içlerinden birini kurban etme adağında bulunmuştur.
🔸 Bu dileğinin gerçekleşmesi üzerine Abdülmuttalib oğulları arasından kura çekmiş ve kurada oğlu Abdullah çıkmıştır.
🔸 Abdülmuttalib, bunun üzerine 100 deve kurban ederek adağını yerine getirmiş; üstlendiği sikâye ve rifâde görevlerine Zemzem kuyusunun bakım işi de eklenmiş ve toplum nezdinde itibarı artmıştır.
Sikâye: Kâbe'yi ziyaret için gelenlerin su ihtiyaçlarının karşılanması görevi.
Rifâde: Hac döneminde hacılara yemek dağıtma görevi.