Arama
Zikir ile ilgili hadisler
İnsanlar hayatları boyunca, üstesinden gelemeyecekleri birçok durumla karşılaşıp, keder, sıkıntı ve ümitsizliklere maruz kalır. Fakat "Biliniz ki kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur" ayet-i kerimesinin gereğince Müslümanlar yüce Allah'ı zikretmekle huzur bulur. Allah'ı anıp O'na gönülden ibadet etmek anlamına gelen zikirle ilgili hadisleri sizler için derledik.
Ebû Mâlik el-Eş'arî'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur:
Temizlik, imanın yarısıdır. "Elhamdülillâh (Hamd Allah'a mahsustur.)" (demenin sevabı), amel terazisini doldurur. "Sübhânallâhi vel-hamdülillâh (Allah'ı noksan sıfatlardan tenzih ederim, O'na hamd ederim.)" sözleri(nin sevabı ise) yerle gök arasını doldurur.
(Müslim, Tahâret, 1)
Sevbân (ra) anlatıyor:
Resûlullah namazdan sonra üç defa Allah'a istiğfar eder ve "Allâhümme ente's-selâmü ve minke's-selâm, tebârakte yâ ze'l-celâli ve'l-ikrâm. (Allah'ım, sen dirlik-esenlik sahibisin, esenlik sendendir. Ey yücelik ve ikram sahibi (Rabbim)! Sen (çok) kutlusun!)" derdi. Hadisi rivayet edenlerden biri olan Evzâî'ye: –İstiğfar nasıl söylenir, diye sordular. –"Estağfirullâh, estağfirullâh (Allah'tan bağışlanma dilerim, Allah'tan bağışlanma dilerim.)" dersin, cevabını verdi.
(Müslim, Mesâcid, 135)
Muğîre b. Şu'be'den (ra) şöyle nakledilmiştir:
Resûlullah namazı bitirip selâm verdikten sonra: "Lâ ilâhe illa'llâhu vahdehû lâ şerîke leh, lehü'l-mülkü ve lehü'l-hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr. Allâhümme lâ mânia limâ a'teyte ve lâ mu'tıye limâ mena'te ve lâ yenfeu ze'l-ceddi minke'l-ceddü. (Bir Allah'tan başka ibadete layık hiçbir ilah yoktur, mülk O'nundur. Hamd O'na mahsustur, O'nun her şeye kudreti yeter. Allah'ım, senin verdiğine engel olabilecek, vermediğini de verebilecek yoktur. Bir kimsenin güç ve serveti, senin yardımın olmadıkça ona fayda vermez.)" derdi.
(Buhârî, Ezân, 155; Buhârî, Kader 12; Müslim, Mesâcid, 137)
Ka'b b. Ucre'den (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah şöyle buyurmuştur:
Namaz sonunda söylenecek öyle kelimeler vardır ki, onları her farz namazın arkasında söyleyen veya yapan kimse, zarara uğramaz. Bunlar, otuz üç kere "Sübhânallâh", otuz üç kere "Elhamdülillâh", otuz dört kere de "Allahü ekber" dir.
(Müslim, Mesâcid, 144)
Sa'd b. Ebû Vakkâs'tan (ra) şöyle nakledilmiştir: Resûlullah , namazların sonunda Allah'a şöyle dua ederek sığınırdı:
"Allâhümme innî eûzü bike mine'l–cübni ve'l–buhli ve eûzü bike min en üredde ilâ erzeli'l–umri ve eûzü bike min fitneti'd–dünyâ, ve eûzü bike min fitneti'l–kabr. (Allah'ım! Korkaklıktan ve cimrilikten sana sığınırım. Düşkün ihtiyarlıktan sana sığınırım. Dünya fitnelerinden sana sığınırım. Kabir azabından sana sığınırım.)"
(Buhârî, Deavât, 44; Buhârî, Cihâd, 25)