20. Yüzyılın en önemli yönetmeni ve filmleri
Satyajit Ray, Hindistan'ın ağdalı sineması içerisinde ayrıksı bir yerde durur ve sinemada ajitasyonu geri planda tutar. Filmlerindeki dramı müzikler aracılığıyla kod oluşturarak yahut oyunculuklar üzerinden sunmayı yeğler.
Giriş Tarihi: 10.05.2018
19:27
Güncelleme Tarihi: 10.05.2018
19:35
JALSAGHAR (MÜZİK ODASI, THE MUSIC ROOM – 1958)
Satyajit Ray'ın dram müzikal türündeki filmi Müzik Odası , güç kaybeden ve maddi anlamda giderek zora giren bir lordu odağına yerleştirir. Roy'un sarayındaki müzik odası, artık geçmişteki ihtişama sahip değildir ancak Roy, hâlâ o zamanların hayaliyle yaşamaktadır. Son parasını da harcama uğruna, son bir kez müzik odasında konser düzenlenmesini ister.
Üstelik konseri, tefeci Ganguly 'nin ev sahipliği yapacağı bir konserle aynı akşama denk getirir.
Doğa, tüm çıplaklığıyla sarayı ele geçirirken ve Roy'un hayatı yavaş yavaş tükenirken, Satyajit Ray hem izleyeni müziğe doyurur hem de zaman, mekân ve karakterler bir kez daha Yeni Gerçekçi yaklaşımla aktarılır.
Aynı zamanda Satyajit Ray, bu filmle birlikte sinema kariyerinde yeni arayışların peşine düşer, dünya sinemasına da melodramlarıyla bilinen Hindistan'dan çıkan, erken tarihli bir başyapıt armağan eder.
ARANYER DIN RATRI (DAYS AND NIGHTS IN THE FOREST – 1969)
Kalküta'da orta sınıfa mensup dört arkadaş, Bihar 'ın kırsal bir bölgesindeki ormana tatile giderler. Büyük şehirden geldikleri için kaba, kendilerini beğenmiş, kırsala alışkın olmayan grup, kalacakları yerin bekçisi tarafından da istenmezler.