Arama
Ayrıntıların yazarı Umberto Eco’dan Yakındoğu seçkisi
Yakındoğu'nun tarihini antikçağın diğer tarihleriyle bütünleştirmenin başlıca yollarından biri, kültürel ufkun kapsamını antropolojik olarak, kültürlerarası ilişkiler anlamında genişletmektir. Bunu yapmanın başka bir yolu ise, bölgesel özellikleri yapısal ve paradigmatik açıdan incelemektir. Umberto Eco'nun sözcüklerle bezeyerek kaleme aldığı bu kitap, tam da bu noktanın üzerinde önemli bir analiz yapıyor. Tarih ve arkeolojinin sadece taştan, mermerden ya da savaştan, yıkımdan değil; bir medeniyet dünyasından oluştuğunun altını çiziyor.
17. yüzyılda yaşayan bir adam olan Roberto de la Grive'in batmakta olan bir gemiden kurtulması ve başka bir gemiyle karaya çıkması sonrasında gelişen gizemli olayları anlatan ve 1995 yılında yayımlanan roman, yazarın bu türde ortaya koyduğu üçüncü eserdir. Roberto'nun sevdiği kadına mektupları ve gemide yazmış olduğu seyir notları dilinden anlatılan romanda polisiye-gerilim temasının yanı sıra dönemin politik ve toplumsal yapısından da bahsedilmesi onu sıradan roman dokusundan ayırmaktadır.
Romanları neden okuruz? Kurmaca nedir? Kurmaca ile gerçeklik, yazar ile okur arasında ne tür bir dinamik vardır? Kurmaca metin okuru olarak rolümüz nedir? Peki ya yazarın rolü? Anlatı Ormanlarında Altı Gezinti, yazarın 1992-1993 yıllarında Harvard Üniversitesi'nde Norton Seminerleri kapsamında edebiyat üzerine sunduğu altı konferansı içeriyor.
Ağırlıklı olarak yazarın romanlarının ününden bahsetmiş olsak da tartışma ve eleştirel düşünce türündeki yazıları da İtalyan Edebiyatının kilometre taşları haline gelmiştir. Bu eserinde Eco, Antik Yunan tiyatral anlatısından başlayıp Modern Şirketlerin reklamcılık esaslarına dek ulaşan geniş bir yelpazede Günlük Yaşam ile Sanat ilişkisini değerlendiriyor. 1995 yılında yayımlanan bu kitabını ironilerle süsleyen Eco, anlatımı ve bilgi birikimi ile adeta roman sürükleyiciliğinde bir yapıt ortaya çıkarmıştır.
1997 yılında yazarın gün yüzüne çıkamamış hiciv ve parodilerinin derlenmesiyle ortaya çıkan bu eser günlük yaşamda hepimizin sıradan bulduğu bazı detayları gülünç bir anlatımla ele alıyor.
Çağdaş yapıt poetikalarına yön vermiş Açık Yapıt, ilk kez yayımlandığı 1962'de dünya çapında büyük yankı uyandırdı. Eco bu yapıtında müzik, edebiyat ve görsel sanatlardan örneklerle "açıklık" kategorisi ekseninde dönemin avangard sanat poetikalarının izini sürüyor. Aynı zamanda bu tür yapıtlara eleştirel yaklaşımı olanaklı kılacak bir metodoloji öneriyor. Sanat yapıtının anlamlandırılma sürecinde yorumcuya/okura/izleyiciye yönelik vurgusuyla Eco'nun bu çalışması, '67 itibarıyla akademik literatürde ilkin Almanya'da ismini duyuracak Alımlama Estetiği'ni müjdeleyen seslerden biri olarak nitelendirilebilir. Açık Yapıt, okurunu son derece yoğun bir okuma serüvenine davet ediyor.