Arama
Dersaadet'in Sayfiyeleri
Türkçe'de köşkler, konaklar dışında bir de kasırlar vardır. Kasır kelimesi Arapça bir kelime olup, batı dillerinde karşılığı Şato dur. Türkçe'de padişah veya padişah ailesi tarafından yapılmış sayfiye binalarına denir. Önemli olan nokta hanedan ailesi tarafından yapılmış olmasıdır. Hanedan dışında birinin yaptırdığı yapılara kasır ismi verilemez. Kasır yapılarının büyük veya küçük olma zorunluluğu yoktur. Küçüksu Kasrı, Ihlamur Kasrı, Tophane Kasrı gibi yapılar çok küçük olmasına karşın, Aynalıkavak Kasrı, Koşuyolu Adile Sultan Kasrı ve Beykoz Kasırları büyük binalardır.
AYNALIKAVAK KASRI
Çalgılarla süslenmiş ve "Türk çalgıları sergisi" haline getirilmiş bir müze olma özelliğine de sahip bir kasır.
Haliç kıyılarından Okmeydanı ve Kasımpaşa sırtlarına doğru gelişen bu büyük bağ ve koruya; İstanbul'un fethinden sonra, Fatih Sultan Mehmet'ten başlayarak padişahlar da ilgi göstermiş ve Osmanlı İmparatorluk Tersanesi'nin Kasımpaşa'da kurulup gelişmeye başlamasıyla birlikte bölgeye "Tersane Has Bahçesi" adı verilmiştir.
AynalıKavak Kasrı; "Tersane Bahçesi" adıyla anılmaya başlanmış, 1613 yılında sarayın ilk binaları tamamlanmıştır. IV. Murat ve Sultan İbrahim tarafından binalar ilave saraylarla genişletilmiştir. Daha sonra çıkan yangın nedeniyle binalar harap olmuş ve yeniden yapılmıştır.1730 yılında sarayda bazı onarımlarla birlikte yeni bir Hasbahçe Köşkü de yapılmıştır.
III. Ahmet, bir süre bu sarayda oturmuş ve haremiyle burada kalmıştır.1715 de Venedikliler barış anlaşmasından sonra III. Ahmet 'e büyük, görkemli ve değerli aynalar hediye etmişlerdir. Bu aynaları sarayın bazı oda ve salonlarına yerleştirmişlerdir.
Bu sebeple "kavak kadar uzun endam aynaları" sözünün Aynalıkavak sözüne dönüşmüş olduğu görülmektedir. Bu nedenle saray ilk önce "Aynalı kavak saray", daha sonraları ise "Aynalı Kavak Sarayı" adıyla düzeltilmiştir. Yapı; Divanhanesi, Beste Odası ve bu mekânların pencerelerini dolanan Yesarî'nin talik hattı ile yazılmış, Kasrı ve III. Selim'i öven, dönemin tanınmış şairleri Şeyh Galib ve Enderunî Fazıl'a ait şiirleriyle 18. yüzyıl mimarlık örnekleri arasında özel bir yer almaktadır.
