Arama
En gözde taş ve bir Ata mirası
Boncukların dini amaçla ve duaları saymada kullanılmasına ilk olarak Hindistan'da, Hindu inanışında rastlanıyor. Tesbihin ataları Hindistan'dan doğuya, sonra Ortadoğu'ya, en sonunda da Avrupa'ya yayılıyor. Tesbihin kullanış amacı Müslümanlık, Hıristiyanlık (Katolik), Hinduizm ve Budizm'de aynı olup hepsinde de duaları ve dualar arası bölümleri saymada kullanılır.
Tesbihin sanat eseri olarak kullanılması, ilk defa Türkler'de görülmektedir. İstanbul'un teşbih anlamında en zengin olduğu dönemler 16. yy'ın sonlarına isabet ettiği düşünülmektedir. Tesbihlerin en güzelleri İstanbul'da yapılmıştır. Arabistan'da yapılan tesbihler ise estetikten oldukça uzak ve sadedirler.
Türk-İslam tarihinde tesbihlerin kullanımına göre farklı isimlerle adlandırıldığı görülmüştür. Bunlar;
-Padişah Tesbihleri
-Vüzera Tesihleri
-Vükelâ Tesbihleri
-Zengin Tesbihleri
-Fukara Tesbihleri
YERYÜZÜNDEN SİLİNEN FARKLI AĞAÇ TÜRÜNÜN İNSANLIĞA ARMAĞANI
Kehribar, fosilleşmiş ağaç reçinesidir. Genellikle de kozalaklı ağaçlarda ve tropikal çiçekli ağaçlarda görülür. En kaliteli kehribar, İskandinav ve Baltık Denizi'nden çıkarılmaktadır. Bazı süs eşyalarında kullanılan bu maddenin, açık sarıdan kızıla kadar birçok rengi bulunmaktadır. Sadece rengi değil, madde yapısı da değişkenlik gösterebilmektedir.
Bir tesbihi özel ve değerli kılan en önemli şeylerden biri işçiliğinin yanı sıra hiç tartışmasız yapımında kullanılan taştır.
Kehribar taşı sanılanın aksine bir mücevher değil 40 milyon yıl önce ölen ağaçların fosilleşmiş reçinesidir. Öyle ki kehribarlar, tarih öncesi böcekleri bile içinde saklamıştır. İnsanların binlerce yıldır, deniz kıyılarından, akarsulardan, alüvyon ve hatta bataklıklar arasından topladıkları bu değerli taş yeryüzünden silinen onlarca farklı ağaç türünün insanlığa armağanı olmuştur.
