Arama
Her kesimden muhtaç insanları himaye eden Abdülhamid yadigârı “Düşkünler evi”
Özellikle Anadolu Türk-İslam kültüründe büyük önemi olan sosyal yardımlaşma konusu, bu topraklarda her alana yayıldı. Göçmen kuşlara yardım eden vakıflardan, yolda kalanlara kadar çeşitlenen bu yardımlaşma geleneğini Sultan II. Abdülhamid, Darülaceze ile taçlandırdı. Başlangıçta dilencilikle mücadele için kurulması düşünülen Darülaceze (düşkünler evi)'nin temelleri, Abdülhamid'in emriyle, bugün yani 7 Kasım 1892 tarihinde atıldı.
Rehabilitasyon merkezi ile de psikologlar ve gönüllüler eşliğinde atölye çalışmaları yapan sakinlerin sosyal yaşantıya adaptasyonları ve motivasyonları sağlanmaktadır. (Fotoğraflar: Eski İstanbul Fotoğrafları Arşivi)
Darülaceze Başkanlığı'nın yerleşim yeri yaklaşık 30 dönüm olup, yerleşkede; 1 başkanlık binası, 1 çocuk yuvası, 7 adet aceze binası, 1 poliklinik binası, iş ocakları, rehabilitasyon merkezi, soğuk hava depoları, çamaşırhane ve mutfak bulunmaktadır.
Dünyanın hiçbir ülkesinde rastlanmayan ve büyük dinlerin ibadethanelerinden olan cami, kilise ve havra Darülaceze'nin bahçesinde bir aradadır. Kurumumuzun yatak kapasitesi çocuklar için 50, erişkinler için 504 olmak üzere toplam 554'tir.
İlk hediyeyi, II. Abdülhamid, on sekiz parçadan oluşan değerli eşyalarını verdi. Padişahın verdiği eşyalar:
1-Bursa işi bir hamam takımı,
2- İpekten bir yatak takımı,
3- Bürüncükten gömleklik helali bezler,
4- İşlemeli yastık yüzleri,
5- Sırmalı el havluları,
6- Bir seccade,
7- İki Uşak halısı,
8- Mekteb-i Sanayi'de yapılmış konsol ve esvap dolabı,
9- On iki altın kaşık,
10- Beğa kaşıklar,
11- Beykoz işi cam ma'mulat,
12- Harikulade nakışlı Türk çorapları ve eldivenler,
13- Kürt ve Acem Halıları,
14- Kütahya işi bir çini sofra takımı,
15- Şimkeşhane'de yapılmış sırmalı işlemeler,
16- Antika bir nargile,
17- Antika zarflı kahve fincanlar,
18- Sedefli çekmeceler, iskemleler, tavlalar.
Bu eşyalar ilk önce piyango tertip edilerek satılmak istendi. 28 Şubat 1891 tarihinde toplanan Meclis-i Vükelâ'da konu görüşülmüş ve piyango tertip edilmesi uygun görülmeyerek sergi ile satılmasının uygun olacağına karar verilmişti.
Ağustos'un sonunda elde edilen miktar 6.720 00 kuruş olmuş ve bu paralar Osmanlı Bankası'na yatırılmıştı. Geriye kalan birkaç eşyanın da birkaç gün içinde müzayedeye konulup satılacağı bildirilmişti. Daha sonra geriye kalanların da satılmasıyla beraber 7.000 lira elde edilmişti. Padişah ayrıca 10.000 lira da nakit olarak verdi. Bundan başka inşaat masrafını karşılamak üzere 50.000 liralık yardım biletleri basılmasana karar verildi. Matbaayı Osmaniye'de basılan bu biletler dört çeşit olup, 10.000 liralığı 1'er liralık, 10.000 liralığı 3'er sim mecidiyelik, 15.000 liralığı 1'er mecidiyelik ve 15.000 liralığı da 5'er kuruşluktu. (Akra Kültür Sanat Ve Edebiyat Dergisi 2017, II. Abdülhamid Dönemi Hayır Kurumlarından Darülaceze'nin Yapımı Ve Halil Rıfat Paşa'nın Çalışmaları)