Arama
İbn-i Sina, ilaçları nasıl topluyor, saklıyor ve hazırlıyordu? İbn-i Sina kimdir?
İslam dünyasının bilim insanları denildiğinde akla ilk gelen isimlerinden birisi olan İbn-i Sina, hem filozof hem tabip olarak asırlarca Avrupa tıbbını etkiledi. Modern tıbbın kurallarını belirleyen bir İslam alimi olan İbn-i Sina'nın 276 esere imza attığını ve birçok eserinin, yüzyıllar sonra dahi birincil kaynak olarak okutulduğunu biliyor muydunuz? Peki, Doğu'da "İbn Sina", Batı'da "Avicenna" olarak nam salan İslam alimi, ilaçları nasıl topluyor, saklıyor ve hazırlıyordu?
Midenin en azılı düşmanı, mideyi tıka basa doldurmaktır. Buna dikkat edilmeli.
Az ye hep ye kuralını uygulanmalı.
Aşırı aç gezilmemeli.
Maddelerin üzerine herhangi bir etki uygulandığında maddenin biçimleri değişebilir. Bu etki maddenin üzerinden kaldırıldığı zaman madde eski şekline dönerse bu biçim değişime elastiki değişim denir. Eğer etki kalktığında biçim değişimi devam ediyorsa bu hale akış denir. Ölçülmeyecek derecede küçük bir zor etkisiyle oluşan gerilim sonucu biçimini sürekli olarak değiştiren cisimlere akışkan denir.
Bitkilerin kurutulduktan sonra kullanım süreleri iki ya da üç yıldır. Nadir de olsa bazı bitkilerin dayanma süreleri üç yıldan fazladır. Hayvansal kaynaklı ilaçlar, sağlıklı ve dinç hayvanlardan ilkbahar mevsiminde elde edilir. İstenen ilaçlar vücutça sağlam hayvanlardan, kesilip temizlendikten sonra alınır. Hastalıklı veya ölmüş hayvanlardan elde edilmiş olan ilaçlar tercih edilmemelidir.
Öğlen ana öğün akşam hafif yenmeli.
Birden fazla yemek türünü bir anda tüketilmeli.
Kuzu eti, buğday ve hoş kokulu içecekleri sofrasında bulundurulmalı.
Meyvelerden incir, üzüm ve hurma tüketilmeli.
Ekşi yiyecekleri yemede aşırıya kaçmamalısın insanı çabuk yaşlandırır.
Bitkisel ilaçlar, bitkilerin yapraklarından, tohumlarından ve köklerinden, çiçeklerinden bazen de bitkinin tamamından
elde edilir. Bitkinin ilaç yapılacak kısmı uygun koşullarda uygun mevsimde toplanmalıdır. Örneğin yaprakları tam geliştikten sonra kullanılmalı, rengini atmış kurumuş olmamalıdır.
Tohumlar ise, asıl şeklini alıp olgunlaştıktan, kabuğu kuruduktan ve suyunu tamamen kaybettikten sonra toplanmalıdır. Kökler yapraklar sarardıktan ve düştükten sonra toplanır. Çiçekler tomurcuklandıktan sonra, buruşup dökülmeden önceki bir dönemde toplanır.