Arama
İslam uygarlığında müzikle ilgili 15 bilgi
Müzik skalasının kökleri, erken dönem İslam uygarlığında atılmıştır. Günümüzde Do, Re, Mi, Fa, Sol, La, Si adı verilen notalar, Arapça alfabesindeki Dal, Ra, Mim, Fa, Sad, Lam ve Sin harflerinin seslerine benzer.
Onuncu yüzyıl müzisyeni ve filozofu olan Farabi, keman ailesine mensup çalgıların atası olan rebabeyi ve sitarın yatay uygulaması olan kanunu geliştirmiştir.
Ayrıca 12'nci yüzyılda, ilk önce İbranice'ye sonra da Latince'ye çavrilmiş olan Büyük Musiki Kitabı'nı yazmıştır.
Rebap: Çoğunlukla Orta Asya'da kullanılan, çeşitli biçimleri olan telli bir çalgı türüdür. Bir saz türüdür, gövdesi Hindistan cevizi kabuğundan yapılır. Türkiye, İran, Arabistan, Kuzey Afrika, Afganistan, Pakistan, Hindistan gibi ülkelerde bazı mızraplı ya da yaylı çalgılara verilen ortak bir isimdir.
Sitar: Telli uzun saplı bir saz, müzik enstrümanıdır. Hindistan kökenli bu sazın sözcük anlamı Farsça 'da 30 tellidir. Bu müzik aleti, Hint kültürü dışında batıda da benimsenmiş bir çalgıdır. Sitar Iran-Afganistan bölgesinin sehtar adlı aletinden türemiştir. Sitarın telleri iki kategoriye ayrılır.
BÜYÜK MUSİKİ KİTABI
Farabi'nin, "El kitabı-ı musiki-l kebir" (Müzik Kitabı ) musiki ilmi hakkında yazılmış olan en önemli ve en büyük kitaptır. Will Durant'a göre Farabi'nin bu büyük musiki kitabı müzik teorisi alanında Orta Çağ'ın en büyük eseridir. Doğu müziğinin en büyük dayanağı olan Büyük Müzik Kitabı'nda "Kanun", Ud gibi birçok eseri ilk defa tarif etmiştir. Faziletli Devlet (Erdemli Devlet) adlı eser de doğudaki toplumcu fikir açısından bir ilktir. Eylemlerde ahlak ve erdemden yola çıkar ve toplumsallığın önemini vurgular. Ses ölçümü için bir alet icat etmiş ve fasılaları üzerinde denemiştir. Farabi'nin önceki filozoflardan özellikle Aristo'dan ve kendi dönemindekilerden en önemli farkı onun musiki teorisi konusunda benzersiz olmasının yanında ud çalmada ve icra konusunda da maharetli olduğudur.