Arama
Lirik doğrunun peşinde olan bir göz
20. yüzyılın en etkili ve en verimli fotoğrafçılarından biri olarak kabul edilen ve aralarında Henri Cartier-Bresson'un da bulunduğu çok sayıda fotoğraf sanatçısının ustası olan André Kertész, fotoğraf tarihinin başlıca figürlerinden biridir.
I. Dünya Savaşı'nda, Avusturya-Macaristan ordusuna alınınca, askerlerin günlük yaşantılarını resimler. Siperlerde uzun bekleyişler, bitmez tükenmez yürüyüşler.
İster taşra manzaralarının ister dostlarının fotoğrafı olsun hepsinde Kertész'in heyecanını hissederiz. Kertész, İnek ve Asker (1917) ve İkarus'a Benzeyen Kardeşim (1919) adlı fotoğraflarında Leica (fotoğraf makinası markası) görüşün habercisi olan ve hayal gücünü ortaya koyan yepyeni kadrajlar kullanır.
Kertész 1925'te Macaristan'dan Paris'e gelir ve Montparnasse mahallesine yerleşir. Edebiyat ve sanat çevresine (Mondrian, Chagall, Zadkine, Foujita, Colette vb.) girer ve Macar arkadaşlarının, sanatçı atölyelerinin ve sokakta olan bitenlerin fotoğrafını çekmeye başlar. Park ve bahçelerde, Seine nehri kıyılarında gezinir, dostlarıyla ya da Macar arkadaşlarıyla Dôme kahvesinde buluşur.
Yeteneği kısa zamanda kabul görür ve 1927'de bir avangard galeri olan Au Sacre de Printemps'da ilk sergisini açar. Sonraki yıl Man Ray, Nadar, Eugene Atget ve Berenice Abbott'un da aralarında bulunduğu sanatçılarla Salon de L'Escalier'de Birinci Uluslararası Bağımsız Fotoğraf Sergisi'nde yer alır. 1929'da Stuttgart'taki Film und Foto sergisine çağrılır. Gerçeküstücü çevresine yakınlığıyla bilinen Bifur adlı dergide çalışır.
MONDRİAN'S GLASSES AND PIPE
Ressam arkadaşı Piet Mondrian'ın stüdyosunda çektiği bu fotoğraf, ilk olarak Au Sacre du Printemps Galerisi'nde sergilenir. Bu fotoğraf özellikle L'Esprit Nouveau Dergisi'nde açıklanan yeni modern düşünce sistemiyle örtüşür. Anlatmak istediği, dünyadaki bütün nesnelerin lirik bir güzelliğe sahip olduğudur. Keskin beyaz masanın ısrarlı açısallığı, gözlükler, kâse ve pipodaki eğriler ile dengelenir.