Arama
Osmanlı arşivinden fotoğraflarla eğitim
Asırlar boyunca üç kıtaya hükmeden Osmanlı, devletin temellerini eğitim ve öğretim ile güçlendirdi. Gittiği her yere mektep, medrese ve yüksekokul inşa ederek şehirleri ihya etti. Üstün yetenekli insanları bulup onları topluma kazandırdı. Dini ilimlerden pozitif bilimlere kadar her türlü derslerin okutulduğu bu kurumlarda asırlar boyunca memleketin din, hukuk ve irfan hayatı için pek çok değerli alim yetiştirdi.
Sultanahmet Mekteb-i Sanayi-i Şahane tesviyehanesi
Osmanlı döneminde medreselerde öğrenim gören öğrenciler üç kısımdan meydana gelirdi: Softa, danişmend ve muid. Osmanlı eğitiminde sıbyan mektebini bitiren bir talebe on iki-on beş yaşlarında iken medreseye girerek softa olur ve medrese öğrenimi başlardı. Softalar Arapça sarf, nahiv, mantık ve âdâbü'l-bahs gibi muhtasarat derslerini okuduktan sonra müderristen aldıkları başarı belgesiyle bir üst medreseye devam ederlerdi.
Ankara Mekteb-i İdâdîsi
Önemli eğitim kurumlarından biri de Sahn-ı Seman, İstanbul'un ilk yükseköğretim kurumuydu. Ayasofya Medresesi'ne müderris olarak tayin edilen Ali Kuşçu, aynı zamanda Sahn-ı Seman medreselerin programını düzenlediği söylenir. Ali Kuşçu tarafından düzenlenen programlar, 19. asra kadar kullanıldı.
İstanbul'un ilk yükseköğretim kurumu; Sahn-ı Seman medreseleri
Manisa Mekteb-i İdadisi
Medresede akli ve nakli ilimler okutulurdu. Matematik, doğa bilimleri, kelâm, fıkıh ve fıkıh usulü, felsefe, geometri (hendese), aritmetik (hesap) ve astronomi ilimleri tahsil edilirdi. Edebiyat, tarih ve coğrafyaya ait eserler ise talebelerin özel ilgilerine ya da konunun daha iyi anlaşılması amacıyla okutulurdu.
Manastır Mekteb-i İdadi-i Mülkî
Osmanlı'da medreseler vakıf hüviyeti taşırdı. Mütevelli tarafından idare edilirdi. Külliye şeklinde, yani hamam, dârüşşifâ, imâret, câmi ve medrese bir arada yaptırılırdı.
Mekteb-i Hamidiye
Medreselerde, eyvân denilen konferans salonu ve dershaneler, müderrislerin odaları, ibâdet için mescit, kütüphane, şifâhâne, talebenin kalması için odalar, hamam ve yemekhane bulunurdu. Talebeler, külliyedeki bu odalarda kalır; imâretten yemek yerdi. Aynı zamanda medrese vakfından yevmiye burs alırdı.