Arama
Osmanlı'nın sosyal yaşamına ışık tutan ilk fotoğraflar
Fotoğraf, keşfinden kısa bir süre sonra Osmanlı topraklarına ulaşmış; padişahların özel ilgisi ve desteği ile fotoğrafçılık, bu coğrafyada kısa sürede yaygınlaşmıştı. Tarihteki ilk fotoğraflar Osmanlı'ya Sultan Abdülaziz döneminde gelmiş, Sultan II. Abdülhamid döneminde ise fotoğrafçılık büyük bir gelişme göstermişti. Peki, fotoğrafçılığa oldukça büyük bir ilgi duyan ve 33 bin fotoğraflık dünya çapında bir arşiv oluşturan Abdülhamid'in, hangi isimlere "Saray Fotoğrafçısı" unvanı verdiğini biliyor musunuz? Ya da Abdülhamid'in hapishanedeki mahkumların fotoğraflarını neden çektirdiğini? Osmanlı'nın sosyal yaşamına ışık tutan ilk fotoğrafçıları ve çektikleri fotoğrafları sizlerle buluşturuyoruz.
Bu sergiyle ilgili alacağı haklı övgülerin yanı sıra, yine bu sergiye gönderdiği Mısır ve İstanbul fotoğraflarıyla Bronz Madalya kazandı.Osmanlı İmparatorluğu'nun diğer saygın yayını L'Architecture Ottomane (Usul-i Mimari-i Osmanî) adlı eserdeki fotoğraflar da aynı yıl Pascal Sebah tarafından çekilmiştir.
Sebah, uluslararası sergilere katılarak aldığı birçok madalyayı ve Sultan Abdülaziz tarafından verilen 3. derece Osmanî Nişanı gibi ödüllerin tamamını fotoğraf kartlarının arkasında belirtir.1881 yılında sanatçının Tomtom Sokağı'ndaki atölyenin yanması sonucu, yıllarca oluşturduğu negatifler ve tüm fotoğraf malzemeleri yok olur.
Bu ikinci büyük darbe, atölyede çalışan ve yıllarca bilgisini ve emeğini aktarmış olan, en büyük destekçisi Antonie Laroche'u da işsiz bırakır.Sanatçı Kahire'ye giderek fotoğrafçı Heyman ile ortak bir stüdyo çalıştırır. Pascal Sebah bu talihsiz olaydan beş yıl sonra 63 yaşında yaşama veda eder.
Ölümünün ardından eşi Roza Zarfcıyan, çocuklarının yaşanın küçüklüğü nedeniyle, Polycarpe Joaillier'i işletmeye ortak alarak, firmanın ismini Sebah Et Joaillier olarak değiştirir.Bu ortaklıktan sonra firma başarılı bir tırmanışa geçerek, ödüller alır.
1899 yılında Abdullah Biraderlerin stüdyosunu satın alırlar. Ancak 1904 yılında Polycarpe Joaillier'in ölümü işletmeyi zor durumda bırakır.Pascal Sebah'ın oğlu Jan Sebah ve Gustave Joaillier, beş altı yıl daha stüdyoyu çalıştırırlar. Ancak Abdullah Biraderler'den alınan stüdyoyu ve Kahire şubesini kapatırlar.