Arama
Ünlü ressamların içe bakan resimleri: Otoportre
Otoportre, portre gibi resimde ve fotoğrafta sanatsal bir biçim. Öz portreler, doğaları gereği içe bakan resimlerdir. Kendi portresini yapan ressamın derdi 'kendisi' iledir ve işi kişiseldir. 14. yüzyılda aynanın Venedik'te bulunup geliştirilmesi ile ressamlar da kendi portrelerini yapmaya yönelmişlerdi. Sokrates insan yüzünü 'ruhun aynası' olarak ifade ederken diğer yandan 'Otoportre'ler de ressamların bir nevi aynası oldu. Batıdaki portreciliğin gelişen bir trend izlemesi, Osmanlı'da da 15. yüzyıldan başlayarak 19. yüzyıla kadar devam eden bir geleneği; "minyatür sanatında portrecilik" geleneğini başlatmış olduğu söylenebilir.
1881-1973 tarihleri arasında yaşamış olan İspanyol ressam ve heykeltıraşın tam adı Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso.
Georges Braque ile birlikte kübizm akımının temelini attı.
1483-1520 tarihleri arasında yaşamış olan ünlü İtalyan ressam ve mimar. Raffaello olarak da bilinen ressamın tam adı Rafael Sanzio de Urbino.
1606-1669 tarihleri arasında yaşamış olan Hollandalı ressamın tam adı Rembrandt Harmenszoon van Rijn.
Işık-gölge ustası olarak da bilinen ressamın yaptığı resimler arasında kendisini farklı zaman ve değişik ruh hallerinde resmettiği 70 civarında otoportresi bulunuyor.
Şeker Ahmed Paşa'nın bu çok bilinen, Osmanlı kimliğini ön plana çıkaran otoportresi çağdaş Türk resminde birey olma sürecini başlatır. Akademik-klasisist sanat anlayışının fırça, renk, ışık, modle (hacimlendirme) formülleri doğrultusunda yaptığı eseri sanatsal yetkinliğin çok ötesinde anlamlar taşıyor. Resim, Batı resminin kurallarına göre yapılmış olsa da tasvir edilen kişi Osmanlı'dır.
1853–1890 tarihleri arasında yaşamış olan Hollandalı ressamın tam adı Vincent Willem van Gogh.
Ömrünün son on yılı boyunca yaklaşık 900 suluboya/yağlıboya ve 1100 karakalem çalışma üretti. En meşhur eserlerini de ömrünün son iki yılında yapmıştı. Bazı kaynaklarda 1888 yılında ressam Paul Gauguin ile arkadaşlığının bozulması üzerine sol kulağının bir kısmını kestiği yazar. Bazı kaynaklardaki bilgi ise Paul Gauguin ile aralarında geçen hararetli bir tartışma sonucunda Gauguin tarafından kendini gard amaçlı olarak Van Gogh'un kulağını kestiği yönündedir. Van Gogh giderek kötüleşen ruhsal hastalığı sonucunda 29 Temmuz 1890 tarihinde kendini göğsünden vurarak intihar eder.