Arama
Van Gogh'un serencamı
Modern resmin kurulmasına öncülük eden büyük ressam Van Gogh'un renk ile olan bağı artarken ruhu da her geçen gün kararıyordu. Yaptığı resimleri yakarak ısınmaya çalışan ressam, kardeşi Theo'ya yazdığı mektupta "Sefalet asla bitmeyecek" demişti.
"İçimizden geçen düşünceler dışardan görünüyor mu ki? İnsanın ruhunda koca bir ateş yanıyor olabilir ama hiçbir zaman kendi kendisini ısıtamaz onunla; gelip geçenlerse yalnızca bacadan çıkan cılız dumanı görürler ve yollarına devam ederler. Şimdi bak, yapılması gereken şu: İçindeki o ateşi körüklemeli kişi, kendi kendine yeterli olmalı, büyük bir sabırsızlıkla ama yine de sabırla birinin gelip o ateşin yanına oturacağı -belki de hep orada kalmak üzere- saati beklemeli."
"Çalışmalarım, halkın yüreğinden kopmuş gibi geliyor bana. Tabana yakın bulunmalıyım hep, yaşamı en derinliklerinden yakalamalıyım. Bir sürü dert ve sıkıntı arasında ilerleyebilirim, ilerlemeliyim..."
"Küçük bir çocukken bile, sonsuz bir sempati, hatta saygıyla bakmışımdır, yarıdan fazlası solmuş bir kadın yüzüne. Orada, sanki yazılmış olan şu sözleri okumuşumdur: Yaşam gerçeğinin bıraktığı izlerdir bu çizgiler..."
