Arama
Bir bülbülün öyküsü: Safiye Ayla
Sesindeki billur tını ve söyleyişindeki kusursuzluğuyla hafızalarda ve musiki dünyamızda silinmez izler bırakmış bir isim Safiye Ayla. Müziğe küçük yaşta piyano çalarak başlayan Ayla, ardında sadece kendisiyle özdeşleşen şarkıları miras bıraktı. Klasik Türk müziğinin önemli sanatçılarından Safiye Ayla'yı doğum yıl dönümünde yaşam öyküsü eşliğinde anıyoruz.
Müziğe, küçük yaşta piyano çalarak başlayan Ayla, sesinin güzelliğinin fark edilmesinden sonra ilk ciddi musiki derslerini, önce, besteci Mustafa Sunar'dan, sonra da, Yesari Asım Arsoy, Sadettin Kaynak, Selahattin Pınar, Udi Nevras, Mesut Cemil ve Refik Fersan gibi ünlü bestekar ve söz yazarlarından yararlandı.
İlk plağını 1930'da doldurdu. Yesâri Asım Bey'in "Sevda Yaratan Gözlerin" ve "Bekledim de Gelmedin" şarkılarını seslendirdi. İlk plağını çıkarttıktan sonra ülke çapında tanınan bir ses sanatçısı haline gelen Ayla'nın, bundan sonra doldurduğu 500'ü aşkın sayıda plağının her biri, satış rekorları kırdı.
İlk kez 1931'de, Darüttalim-i Musiki Heyeti'nin konserlerinde sahneye çıkan Ayla, İstanbul, Ankara Radyoları ile İstanbul Konservatuarı İcra Heyeti'nde görev yaptı.
Özel solo konserler veren ve pek çok plak doldurdu. Sesini geniş dinleyici kitlelerine duyurabilen kadın okuyucuların en ünlüsü olan Safiye Ayla, 1950'de, udi bestekâr, Şerif Muhittin Targan'la evlendi ve eşinin soyadını aldı. Evlilikleri 1967'de eşinin vefatına kadar sürdü.
Evlendikten sonra gazino sahnelerinden uzak kalan Ayla; ayda bir verdiği Saray Sineması Konserlerinde dinleyicilerle buluştu. 1951'de başladığı bu konserleri 1974'e kadar sürdürdü. En son sahne konserini ise 1987'de İstanbul'da verdi.
"Seni ben ellerin olsun diye mi sevdim" dinlemek için tıklayın.