Çocukluk depresyonu ve belirtileri
Çocukları her ne kadar küçük ve hayata karşı savunmasız görsek de onların da kendilerine göre bir dünyaları var. Büyüklerin göremediği ufak detaylar, çocuklar için oldukça büyük sorunlar meydana getirebiliyor. Özellikle davranışlarındaki değişimler ebeveynler ve büyükler tarafından görülmesine rağmen çocuğun büyüdüğüne işaretmiş gibi görülse de altında çok daha tehlikeli bir durum yatabiliyor. Çocukluk depresyonu. Çocukluk depresyonu nedir? Belirtileri nelerdir? Sizler için derledik...
Giriş Tarihi: 13.05.2019
09:22
Güncelleme Tarihi: 13.05.2019
10:12
Bu durum ''canım çok sıkılıyor'' diyen çocuklarda görülebilir. Uyku sorunları, iştahın az veya çok olması, sürekli yönlendirilme ihtiyacı ve korkular sık görülen durumlar arsında. Üstelik çocuk, kendini güvende hissetmediği için bu durumlar oluşmaktadır.
Bebekte depresyon nasıl anlaşılır?
Depresyonun kendisini göstermesi bebekler çok farklı iken büyüklerde de farklılık gösterir. Bebeklerin depresyona girmesinde gözden kaçan fark küçük çocuğun kendini ifade edememesidir.
Çocuk sıkıntıyı tek başına yaşamaz. Çocuk bir aile sistemi içinde yaşadığından sıkıntı tüm aileyi etkiler. İşte bu etkilenme sonucunda tüm aile durumu hisseder ve çocuk için yardım almalıdır. Ebeveynler, çocuk uzmanı psikiyatri ve psikologlara müracaat edebilir. Klinik başvurusu da bu şekilde olur. Bebeğin depresyonunda meydana gelen davranış bozuklukları aile tarafından iyi fark edilmelidir.
0-2 yaş çocukluk depresyonu
Bu dönemde görülen depresyon daha çok annenin depresyonuyla bağlantılıdır. Çocuklar annelerinin ilgi ve şefkatine, onun kendisiyle kurduğu göz ilişkisine çok muhtaçlar ve o devrede çocuğun isteklerinin zamanında karşılanması, acıkınca doyurulması, altının temizlenmesi gerekir. Üstelik bu faaliyetlerin çocuk ihtiyaç duyduğu zaman yapılması çok önemli.
O yüzden orada çocuğun ihtiyaçlarının eş güdümlü olarak karşılanmaması, çocukla anne arasında güvensiz bağlanmanın ortaya çıkmasına neden olur. Bu güvensiz bağlanma, daha sonra çocukta mutsuzluk ve güvensizlik duygularını ve stresi tetikler. Bazı çocuklar annelerine çok yapışır ve çok ağlar. Aslında bu küçük bebeklerdeki anlamsız ağlamaların, anneye çok yapışmanın hatta bazen anneye yapışa bile ağlaması, anne uzaklaşınca bağırması, gelince de sevinmemesi güvensiz bağlanmanın oluştuğuna işarettir.