Arama
Duyguları özgürleştiren his: Affetmek
Affedememek, bir zehir tohumu gibi vücudumuzu sarar ve hastalanmamıza neden olur. Kendimize yapabileceğimiz en büyük iyilik ise affetmek olacaktır. Önemli olan bu sürecin üstesinden psikolojik ve fizyolojik olarak nasıl geleceğimizdir.
✔ Kötü anları düşünmeyin
◽ Yaşanan haksızlıkları, kötü anları düşünmemeyi seçerek affetme edimi gerçekleştirilebilir.
◽ Kişi süreci terapiyle ya da kendi başına halletmeye çalışarak stres kaynağını azaltabilir. Stresin kaynağını ne kadar kontrol altına almaya çalışırsak o kadar iyi hissederiz.
✔ Utandırıldım hissine kapılmayın
◽ Birinin bize karşı yaptığı davranışı kendimize dair bir mesaj olarak alırız ve "utandırıldım, mahcup oldum, aşağılandım" hissine kapılırız. Bu duyguların hepsi zihnimize ve benliğimize dair aldığımız olumsuz mesajlardır.
◽ Kendimize yapılan olumsuz davranışın üzerine bir de biz oturup olumsuz duygularla onun bedelini kendimize ödetiriz. Böylece kendimizi daha kötü hale sokmuş oluruz. İşte bu utanma duygusudur.
◽ Eğer utanmayı dönüştürmezsek, affedemez ve iyileşemeyiz. Durum içinden çıkılmaz bir hal alır.
🔸 Sonuç olarak affetmek için sebepler bulmak zorundayız.
Affedebilirsek özgürleşir, psikolojik ve fizyolojik rahatsızlıklardan arınmış oluruz. Yani affetmek, kişiyi her açıdan rahatlatacak bir eylemdir. Bu nedenle affedin… En başta kendinizi ve sonrasında çevrenizdekileri.
🔸 Ancak unutmayın ki affettiğiniz kişiyi hayatınızda tutmak zorunda değilsiniz. Size zarar veren insanları hayatınızdan çıkararak da affedebilirsiniz. Affetmek, yapılanı yok saymak da değildir.
Affetmek, kendinize yapabileceğiniz en büyük iyiliktir. Affedin…