Arama
10 soruda Osmanlı'da ticaret hayatı hakkında bilinmesi gerekenler
Yaygın yanlış kanaatlerden birisi, Osmanlılar döneminde Türklerin uğraşmadığı, bu sahanın gayrimüslim Osmanlı tebaasının elinde olduğuydu. Bu yanlış düşüncenin aksine Osmanlılar, çeşitli ülkelerde büyük miktarda ticaret faaliyetinde bulunmuş, farklı ülkelerde ticaret merkezleri kurmuştu. Sizler için 10 soruda Osmanlı'da ticaret hayatı hakkında bilinmesi gerekenleri derledik.
Bütün bunlar, Türklerin ticaretten anlamadığı, bu işin sadece gayrimüslimlere bırakıldığı gibi yaygın ve yanlış bir kanaatin terkedilmesi gerektiğini açıkça gösterir. Osmanlı tebaası olan gayrimüslimlerin ticarette üstünlüğü ele geçirmeleri, 18. yüzyılın ikinci yarısında itibaren Avrupalı devletlerin, Osmanlı ticaretinde hâkim bir unsur haline gelmesiyle oldu.
Halil İnancık, Osmanlı iktisadi zihniyetinin Ortadoğu'daki devlet ve toplum anlayışıyla yakından bağlantılı olduğu belirtir. Devletin ana amacı yönetenlerin gücünü pekiştirmek ve genişletmekti. Bunu sağlamanın yolu da zengin gelir kaynaklarına sahip olmaktı. Zengin gelir kaynakları da üretici sınıfı refaha kavuşturan şartların sağlanmasıyla oluşabilirdi. Bu yüzden devletin asli görevi bu şartları oluşturmak ve ayakta tutmaktı.
Osmanlı idarecileri ticari merkezler ve yollar geliştirmeye, halkı tarım sahalarını genişletmeye ve ticaret hacmini artırmaya etmekteydi. Nitekim Osmanlılar, izledikleri siyasetle Bursa, Edirne ve İstanbul'u yani üç Osmanlı başkentini de önemli birer ticaret merkezi haline getirdi. Devletin temel ekonomik işlevi buydu, ancak her zaman devletin mali ve siyasi çıkarları ön plandaydı.
Osmanlı döneminde bazı teorik kitaplarda, ticaret yapılacak en son meslek olarak gösterilir. Ancak bu genel bir kanaat değildir. Birçok kitapta da tam tersi bir durum olarak tüccarlığın Hz. Peygamberin mesleği olması dolayısıyla en şerefli meslek olarak zikredilir. Osmanlı İmparatorluğu'nda faaliyet gösteren her esnaf birliğinin bir piri vardı. Hazreti İdris terzilerin, Hazreti Yusuf saatçilerin, Hazreti Davud demirci ve zırhçıların, Hz. Âdem çiftçilerin, Hazreti Muhammed ise tüccarların piri sayılırdı
Osmanlı İmparatorluğu ilk dönemlerinden itibaren Venedik'le ticari ilişkilere girmiş, Çelebi Mehmet zamanında yapılan ticaret anlaşmasıyla Türkler, Venedik'le ticaret yapma hakkı kazanmışlardı. İki devlet arasında meydana gelen savaşlar, Türk tüccarların Venedik'te düzenli bir ticaret yapmasına engel oldu. Ancak Kıbrıs'ın fethi ve İnebahtı Savaşı'nın ardından 1573'te Osmanlılarla Venedikliler arasında imzalanan antlaşma ile güvenlik sağlayınca Venedik, Türk tüccarların yoğunluğu arttı. Bu yoğunluk daha sonraki dönemlerde artarak devam etti.