Arama
2. Abdülhamid'in tanıdık fotoğraflarının bilinmeyen tarihleri
Dünya'nın odağında bir isimdi İkinci Abdülhamid. Milletimizin Ulu Hakan'ı hakkında çok şey yazıldı söylendi. Belki de evlerimizin bir köşesinde fotoğrafı bulundu. Halkının ağıtlarıyla son yolculuğuna uğurlanan Sultan Abdülhamid, zamanında eleştirilmiş olsa da sonrasında iade-i itibarı pişmanlıklarla kendisine verildi. Ancak, hakkındaki birçok şey hala gizli arşivlerde, gün yüzüne çıkarılmayı bekliyor. Tarihini bilmediğimiz fotoğraflarının kim tarafından, nerede ve ne zaman çekildiğinden; vefatından sonra dış basının hakkındaki haberlerine kadar, 2. Abdülhamid hakkında bilinmeyenleri sizler için derledik.
7 Ağustos 1908 cuma selamlığında alınmış bir fotoğrafı. (Foto: Otto Kiel, İllustration, 15 Ağustos 1908)
II. Abdülhamid, devletin dağılma tehlikesiyle karşı karşıya olduğu, iç ve dış mihrakların her türlü ifsad edici oyuna başvurduğu saltanat devrinde, " hafiye teşkilatı" kurmak ve basına "sansür" uygulamakla tenkit edildi. Ancak Ulu Hakan, devletin idari yapısını merkezi anlamda yeniden örgütlemiş, alt yapı ve eğitim yatırımlarına önem vermiş, devlet hazinesini düzene sokarak dış borçların azaltılmasına gayret göstermişti.
Bunun yanında Ayrıca "İslam Birliği" düşüncesi etrafında "Hilafet merkezli" bir dış politika yürütmüş ve bu politikayı Avrupa'ya özellikle de İngiliz emperyalizmine karşı ustaca kullanmıştı. Bu sayede Türk bayrakları ve II. Abdülhamid'in resimleri Hint'in köylü kulübelerine kadar girmiş, Cava, Çin, Afrika ve Orta Asya camileri "Emirü'l-Mü'minin" e dualarla inlemişti.
"Finansmanı ve inşaatı İslam aleminden toplanan paralarla yapılan, borçsuz, faiz ödemesi olmayan ve tamamlandığında kâra geçmiş "Hicaz Demiryolu" projesini gerçekleştirmiş, İstanbul'da Haliç ve Boğaziçi'ne de köprü projeleri" hazırlatmıştı.
Özellikle dış politikada yürütülen "İslam Birliği" siyaseti ve Almanya'nın bir denge unsuru olarak kullanılması İngiliz emperyalizmi ve çıkarlarına önemli ölçüde sekte vurmuştu. Bunun yanında Siyonizm ve Yahudilerin Filistin'de yerleşmesi talebine karşı çıkışı, Avrupa basını ve sermayesini elinde bulunduran Yahudi lobilerini de son derece rahatsız etmişti.