Arama
Abdülhamid’in ‘toprak isteyen’ Siyonist lidere cevabı
Emperyalist güçler tarafından paramparça edilme kavgasına, vatan ve milletinin selâmeti için dimdik durdu Sultan Abdülhamid. Siyonizm lobisinin harekete geçtiği günlerdi ve Yahudiler, bir devlet kurmak için üç kıtaya hükmeden Osmanlı Sultanından "toprak satın almak" istiyorlardı. Abdülhamid'in yanıtı ise oldukça netti…
Siyonizm düşüncesini yaymaya çalışan Yahudi lobisinin karşısında daha ilk günlerden dimdik durdu.
1890'lı yılların sonlarına doğru, Basel Siyonist Kongresi'nde alınan kararla, Avrupa'daki ayrımcılıktan rahatsız olan Yahudilere kucak açacak bir ülke aranıyordu. Emperyalizm ve Siyonizm kardeş olmuş, Filistin topraklarını sömürgeleştirme niyetine girmişlerdi.
Önlerinde ise güçlü bir engel vardı: Sultan II. Abdülhamid.
Ve onun zeki ve kararlı direnişi...
O tarihlerde, gazeteci Siyonist lider Theodor Herzl ilk hedef olarak Filistin'e uzanmayı denedi. Herzl, aslı Almanca olan günlüklerinde uzun uzun anlatır, sultanın danışmanı Nevlinski aracılığıyla Abdülhamid'e götürdükleri teklifi.
Bu anlaşmaya göre, Avrupalı zengin Yahudiler 20 milyon sterlin olarak tahmin ettikleri Osmanlı'nın dış borcunu ödeyecekler; karşılığında da göç etmelerine izin verilecek ve Filistin topraklarından kendilerine yurt kurabilecekleri bir yer verilecekti.
Siyonist güçler tarafından Sultan Abdülhamid'e götürülen bu teklifin cevabı, Yahudiler için büyük bir hayal kırıklığına sebep olacaktı. Abdülhamid şu sözleri söyleyecekti:
"Ben bir karış dahi toprak satamam, zira o bana değil, halkıma aittir. Onlar, bu İmparatorluğu kurup kanlarıyla mahsuldar kıldılar. Onu, bizden koparılmadan önce üzerini kanımızla bir kere daha kaplamayı biliriz."
Theodor Herzl hatıratında, Abdülhamid'in "Dindaşlarımızın ölüm fermanını bu göçlerin önünü açarak imzalamam asla mümkün değildir" dediğini yazmıştı.
Sultan Abdülhamid, Filistin topraklarında kurulacak bir Yahudi devletini engellemek amacıyla var gücüyle mücadele etti. Diplomatik, siyasî ve zekice girişimlerle Filistin mücadelesini sürdüren Abdülhamid, bu uğurda Siyonizm'e hizmet eden ABD elçisini kovmaktan çekinmedi.
Sultan Abdülhamid, Filistin'e Yahudi göçüne tam olarak engel olamasa da, bu akını durdurmaya çalıştı ve Filistin'e özel bir statü getirerek doğrudan merkeze bağladı. Böylece, kendisinden habersiz işlem yapılmasının önüne geçmeye çalıştı.
Siyonistlerin faaliyetleri duracak gibi değildi. Herzl, Osmanlı Devleti'ni ikna edemeyeceğini anlayınca bu işi büyük güçler ile halletme stratejisini gütmeye başladı. Hatıratına düştüğü not şöyle:
"Planım, Sultan'a karşı bir kampanya açmak, sürgün edilmiş prensler ve Jön Türkler ile temas kurmaktır."
Bu, Siyonizm'in İngiltere başta olmak üzere büyük güçlerin himayesine girmesi ve Abdülhamid'in devrilmesini desteklemesini beraberinde getirecekti.